စစ္တပ္က မီဒီယာကို အမိန္႔ေပးႏိုင္သလား

(Mizzima)

စစ္တပ္သည္ စည္းကမ္းကို အေျချပဳသည့္ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ၿပီး အမိန္႔ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ “ေရဘူးေပါက္တာ မလုိခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္တယ္” ဟူသည့္ စကားသည္ စစ္တပ္သေဘာကို စကားလုံးက်စ္က်စ္ႏွင့္္ အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းဟု ျမန္မာျပည္သူ အမ်ားစုက နားလည္ထားၾကသည္။

တစ္ေခတ္ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ားက ေသနတ္ေျပာင္း၀ ျပည္သူ႔ဘက္ လွည့္ထားျခင္းျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ျပည္သူမ်ားသည္လည္း စစ္ဖိနပ္ေအာက္တြင္ ရွိခဲ့ၾကသည္။ ျပည္သူမ်ားၾကား ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲဲ့ရေသာ မီဒီယာမ်ားသည္လည္း ထိုဒဏ္မွ မလြတ္ကင္းခဲ့ပါ၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ႀကီးၾကပ္ စစ္ေဆးေသာ စာေပ စိစစ္ေရး ကင္ေပတိုင္မ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္၊ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာ နမ္းရသည္၊ အမိန္႔ေပး ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ရသည္။ မဟုတ္လွ်င္ ေထာင္နန္းစံရကိန္း ရွိေလသည္။

၂၀၁၁ မတ္ ၃၀ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ အစိုးရတစ္ရပ္ တက္လာခဲ့သည္။ စာေပစိစစ္သည့္ အေျခအေနကို ႐ုပ္သိမ္း ရပ္စဲလိုက္သည္။ ေခတ္က ေတာင္းဆိုသည့္ သေဘာ ျဖစ္သည္။

စစ္တပ္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ သတင္းစာ၊ ႐ုပ္သံဌာန ရွိသည္။ စစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိတ္ႀကိဳက္ဝါဒျဖန္႔ စည္းရုံးႏုိင္သည္။ ျပည္သူၾကည့္ေအာင္ ဖတ္ေအာင္ လုပ္ရမည္က ၎တို႔၏ တာ၀န္သာ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူလက္မခံလွ်င္ေတာ့ မည္သို႔မွ် တတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

၂၀၁၅ ေမ ၃ တြင္ တပ္မေတာ္ သတင္းမွန္ ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔က “ကိုးကန္႔ေသာင္းက်န္သူအဖြဲ႔၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္မ်ားကို သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပမႈ မရွိေစေရး” ဟု ဆိုကာ ျမန္မာႏုိင္ငံ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ (ယာယီ) သို႔ လိပ္မူၿပီး စာပို႔သည္။
စစ္တပ္က မိမိတို႔ တိုက္ေနေသာ သူပုန္အဖြဲ႕ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းစာ၊ ႐ုပ္သံတို႔က ဘာမွ် မေရးရ၊ မလႊင့္ရဟု ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ေရးျခင္း၊ လႊင့္ျခင္း လုပ္လွ်င္ ဥပေဒႏွင့္ အေရးယူမည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္သည္၊ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း သေဘာသာလွ်င္ အဓိပၸာယ္ရွိေလသည္။

သတင္းမီဒီယာ သေဘာက ထိုသို႔မဟုတ္၊ တစ္ဖက္ပိတ္ (၀ါ) တစ္ဖက္သတ္လုပ္၍ မရ။ ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ သတင္းေရးလွ်င္ ႏွစ္ဘက္ အသံကို ထည့္ရသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ႐ႈေထာင့္စုံ အျမင္စုံျဖင့္ ဘက္မွ်ေအာင္ ေရးသား တင္ဆက္ရသည္။ သတင္းေထာက္၏ သဘာ၊ အယ္ဒီတာ၏ ဆင္ျခင္ဉာဏ္က အခရာ က်သည္။ ခ်စ္၍ မုန္း၍ ရန္သူမုိ႔ မိတ္ေဆြမို႔ ခြဲျခားမရ။ တကယ့္ မီဒီယာ သေဘာေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။

အစိုးရ မီဒီယာသေဘာ၊ စစ္တပ္ မီဒီယာသေဘာ မဟုတ္။ အစိုးရ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ စစ္တပ္ မီဒီယာတို႔က ဝါဒျဖန္႔သေဘာသဘာဝ ပါသည္။

တစ္ျခား တစ္လမ္းတြင္လည္း လြတ္လပ္ၿပီး အမွီအခိုကင္းသည့္ သတင္းမီဒီယာမ်ားသည္ အစိုးရ လက္ေအာက္မွာ မဟုတ္၊ စစ္တပ္ လက္ေအာက္တြင္လည္း မရွိ၊ သဘာ၀အရကပင္လွ်င္ လြတ္လပ္သည့္ သေဘာ ေဆာင္ရသည္။ အစိုးရ မီဒီယာ၊ စစ္တပ္ မီဒီယာ၊ အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္သည့္ မီဒီယာ၊ အစိုးရကို ဖားၿပီး စားရသည့္ မီဒီယာ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ မီဒီယာ၊ စစ္တပ္ကို ဖားၿပီး စားရသည့္ မီဒီယာတို႔ကိုေတာ့ အစိုးရႏွင့္ စစ္တပ္က လႊမ္းမိုးႏိုင္ေကာင္းသည္။

ပုဂၢလိက မီဒီယာမ်ားႏွင့္ သီးျခား လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေသာ မီဒီယာမ်ားက စစ္တပ္စကားကို နားေထာင္ၾကမည္လား။ ဤသည္ကား အဆုိပါ ပုဂၢလိက မီဒီယာမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ၾကသည့္ မီဒီယာမ်ားကို စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ား၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ သေဘာအတိုင္းသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
အကယ္၍ စစ္တပ္စကားကို မီဒီယာတို႔က လက္ခံၾကမည္ဆိုလွ်င္ (၀ါ) လိုက္နာၾကမည္ဆိုလွ်င္ အယ္ဒီတာတို႔ အလုပ္ လုပ္စရာ မလိုေတာ့ပါ၊ သတင္းေထာက္တို႔ သတင္းရွာရသည့္ကိစၥ၊ သတင္းလိုက္ရသည့္ ကိစၥ၊ သတင္းေရးရသည့္ ကိစၥမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္စရာ မလုိေတာ့ပါ။ အႏွီစစ္တပ္မွ စစ္ဗိုလ္ႀကီးငယ္မ်ား၏ အမိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ခိုင္းေစရာကို လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္႐ံုသာ ရွိေတာ့သည္။
စစ္တပ္၏ လြန္က်ဴးေသာ ေတာင္းဆို ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို သတင္းစာသမားမ်ားႏွင့္ သတင္းမီဒီယာမ်ားဘက္မွ ရပ္တည္ ရပ္ခံ ေဆာင္ရြက္မည္ဟု မွတ္ထင္ထားေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ တုံ႔ျပန္မႈ ေလေပ်ာ့ေလေအးမ်ားကလည္း သတင္းစာဆရာမ်ားမွ ဟုတ္ပါေလစဟုပင္ သံသယပြားမိသည္။

မိမိတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အမိန္႔ အာဏာေအာက္တြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္လား၊ မဟုတ္ပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ လမ္းစဥ္ျဖင့္ လူထုကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ယင္း ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ေသာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားျပဳ အစိုးရေခတ္ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။