(Mizzima)
တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားက အျခားအျခားေသာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ သေဘာထားထက္ ပို၍အေရးႀကီးပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို တကယ္ပဲ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲခ်င္သည္ဆိုပါက ၂၀ဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲႏိုင္မွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၂၀ဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုသည္မွာလည္း တပ္မေတာ္က သေဘာမတူလွ်င္ ဘာမွေျပာင္းလဲျပင္ဆင္၍ မရႏိုင္ေအာင္ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကံစည္အားထုတ္၍ ျပည္သူ႔ ဆႏၵမပါဘဲ ေရးဆြဲထားေသာ ဥပေဒ ျဖစ္ေနပါသည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ေအာင္ ထိုဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ကို ဤသို႔ ျပ႒ာန္းထားသည္။ အခန္း -၁ မွ ပုဒ္မ ၄၈ ခု၊ အခန္း -၂ မွ ၈ ခု၊ အခန္း - ၃ မွ ၂ ခု၊ အခန္း - ၄ႏွင့္ ၅ မွ ၄ ခုစီ၊ အခန္း - ၆ မွ ၅ ခု၊ အခန္း- ၁၁ မွ ၂၃ ခုႏွင့္ အခန္း -၁၂ မွ ၁ ခု (ထိုတစ္ခုမွာ ယခုေျပာေနသည့္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ပင္) စုစုေပါင္း ပုဒ္မ ၉၅ ခု တို႔ကို ျပင္ဆင္လိုက ပထမ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူရမည္၊ ဒုတိယ ျပင္ထိုက္ မျပင္ထိုက္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ခံယူရဦးမည္။ တတိယ၊ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ထက္ဝက္ေက်ာ္က
ေထာက္ခံမွ ျပင္လိုေသာ ပုဒ္မကို ျပင္ခြင့္ရမည္။
ထိုဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒတြင္ ပုဒ္မ ၄၅၇ ခု ပါဝင္ရာ က်န္ပုဒ္မေတြ ျပင္ဖို႔လည္း လြယ္သည္ မထင္ပါႏွင့္။ ေဖာ္ျပပါ ၄၃၆ (ခ) အရ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္၏ ေထာက္ခံခ်က္ရမွသာ ျပင္ႏိုင္ေပသည္။
လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ျပည္သူက တင္ေျမႇာက္၍ မဟုတ္ဘဲ ဤဥပေဒအရ လႊတ္ေတာ္ထဲသို႔ ေရာက္ေနၾကေသာ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေပရာ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္က သေဘာမတူလွ်င္ ဤဥပေဒကို လက္ဖ်ားႏွင့္ မတို႔ၾကႏွင့္ ဟူေသာ သေဘာျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္အနည္းဆံုး တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး မေထာက္ခံဘဲႏွင့္ေတာ့ က်န္လႊတ္ေတာ္ တစ္ရပ္လံုးက ျပင္ခ်င္သည္ဆိုေတာင္မွ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္တည္း။
၄၃၆ တြင္ ျပ႒ာန္းထားေသာ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဟူေသာ ကန္႔သတ္ခ်က္ကိုမွ မျပင္ႏိုင္လွ်င္ ဥပေဒ၏ ဘာပုဒ္မကိုမွ ျပင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ ျဖစ္လို႔မရေအာင္ တမင္ျပ႒ာန္းထားသည္ဟု လူအမ်ား စြပ္စြဲေျပာဆိုေနေသာ ၅၉ (စ) ကိုလည္း ျပင္၍ မရႏိုင္ပါ။
ျပည္သူမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ဘာမွ် လုပ္ပိုင္ခြင့္မရ၊ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္သြားပါမည္ဟု ေျြကးေၾကာ္ေနေသာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လည္း ၾကာေလ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈမရမည့္ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔မွာ ဤကမၻာရွား ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒထဲမွ ျပင္သင့္ရာမ်ားကို ျပင္သြားမွသာ ျဖစ္ႏိုင္မည္။
ထိုသို႔ ျပင္ႏိုင္ေရးမွာလည္း အဓိကပုဒ္မ ျဖစ္ေနသည့္ ၄၃၆ ကို ျပင္ႏိုင္မွ ျဖစ္မည္။ ထိုသို႔ ျပင္ႏိုင္ရန္မွာလည္း တပ္မေတာ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ခံသေဘာတူမွ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။
ယခု တပ္မေတာ္က ထိုပုဒ္မကို မျပင္လိုေၾကာင္း သေဘာထားေပးသည္ ဆိုသည္မွာ ျပင္သင့္ရာ ျပင္လိုက္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ဘယ္သို႔ေသာ ႀကီးမားသည့္ အႏၱရာယ္ေတြ က်ေရာက္ႏိုင္သည္ဟု စိုးရိမ္စရာ ေတြရွိေနလို႔လား။
သို႔မဟုတ္ အေျခခံဥပေဒမွ ျပင္သင့္ ျပင္ရာ အခ်ိဳ႕ဥပေဒမ်ားကို ျပင္ေပးလိုက္ႏိုင္လွ်င္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးလည္း အျပည့္အဝအျဖစ္သို႔ ေရာက္လာႏိုင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီအေရြ႕ကလည္း ေရွ႕သို႔ အရွိန္ႏွင့္ တိုးေရြ႕သြားကာ ဒီမိုကေရစီ ရလာလွ်င္ တို႔တိုင္းျပည္ေတာ့ ခက္ရခ်ည္ရဲ႕ဟု ဒီမိုကေရစီ အႏၱရာယ္ကိုမ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေန၍လား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူမ်ားသည္ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ သေဘာထားကို အေတာ္ပင္ ေတြးရခက္သြားေပသည္။
တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားလာေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္သည္ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးစီးပြားကို ရင္ေျမ ကတုတ္လုပ္ကာ အသက္ေပး၍ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း က်လာခဲ့ေသာ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည္။
ယခင္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕က တပ္မေတာ္၏ မူလတာဝန္ထက္လြန္၍ ႏိုင္ငံေရးထဲမွာပါလာကာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုလည္း ေနရာမက်၊ ေရြးခ်ယ္သည့္ စီးပြားစနစ္ကလည္း မဟုတ္သျဖင့္ ျပည္သူအားလံုး ဒုကၡေရာက္ၾကၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလာသျဖင့္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းေပၚ၊ တစ္ဖန္ တပ္မေတာ္က ဆက္လက္တာဝန္ယူလိုက္သည့္ နဝတအစိုးရကလည္း မဆလထက္ ျပင္းထန္ ရက္စက္ေသာ အာဏာရွင္စနစ္ကို က်င့္သံုးခဲ့ျပန္၍ တပ္မေတာ္အေပၚ ျပည္သူတို႔၏ မယံုၾကည္မႈသည္ နက္သည္ထက္ နက္လာသည္ဟူေသာ ပကတိအမွန္တရားကို လက္ရွိတပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမွန္အတိုင္း လက္ခံ႐ႈျမင္သင့္သည္။ အမွန္အတိုင္း ႐ႈျမင္ႏိုင္ျခင္းသည္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သစၥာေဖာက္ရာ မမည္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အျမင္ကို ေျပာရလွ်င္ တပ္မေတာ္သည္ ယခုလည္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အေရးပါေသာ အခန္းက႑က ရွိေနဆဲ၊ တပ္မေတာ္ထဲတြင္ အာဏာေတြ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ရာ ၄၃၆ ျပင္ေသာေၾကာင့္ကား တပ္မေတာ္အတြက္ေရာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ပါ စိုးရိမ္ေလာက္စရာ ဘာမွ်မရွိေပ။
သမိုင္း သာဓကအရ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ ႏိုင္ငံသည္ မတိုးတက္ႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႔ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြက္မ်ားစြာ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနေသာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျမင္ဘဲႏွင့္ ေရွ႕သို႔ မေရာက္ႏိုင္။
တပ္မေတာ္သည္ ယခင္ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားက သူ႔အေၾကာင္းႏွင့္ သူ ျပင္ဖို႔ မခက္ခက္ေအာင္ လုပ္သြားသည့္အေပၚ ျပည္သူတို႔၏
ဆႏၵႏွင့္ ဆန္႔က်င္ၿပီး ထိုဥပေဒႀကီးကို ရာသက္ပန္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေနဖို႔ မသင့္ေပ။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစု ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊
ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ဒီမိုကေရစီခရီးကို အတူလက္တြဲ ေလွ်ာက္သင့္ေပသည္။
ထိုသို႔ မဟုတ္ဘဲ ၄၃၆ မျပင္ေရးကိုပဲ အခိုင္အမာ ဆုပ္ကိုင္ထားပါက တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႔ဘက္ကရပ္ေသာ တပ္မေတာ္မဟုတ္ဘဲ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ား၏ တပ္မေတာ္ပဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ေၾကာင္း အေလးအနက္ထား စဥ္းစားၾကပါဟု တိုက္တြန္း ေမတၲာရပ္ခံလိုက္ရပါသည္။
ယေန႔ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ ရက္ထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္က ၄၃၆
မျပင္လိုေၾကာင္း သေဘာထားေပးသည့္ အစီရင္ခံစာကို ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ
ျပင္ဆင္ႏိုင္ေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ ေကာ္မတီက တင္သြင္းလိုက္ေၾကာင္း သတင္းကို
ဖတ္ရသည္။
အစီရင္ခံစာတြင္ အာဏာရ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ၏ သေဘာထား၊
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ သေဘာထားမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း
သိရပါသည္။ ပါတီအသီးသီး၏ သေဘာထားအျမင္မ်ားကို ေလးစားရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတြင္တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားက အျခားအျခားေသာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ သေဘာထားထက္ ပို၍အေရးႀကီးပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို တကယ္ပဲ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲခ်င္သည္ဆိုပါက ၂၀ဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲႏိုင္မွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၂၀ဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုသည္မွာလည္း တပ္မေတာ္က သေဘာမတူလွ်င္ ဘာမွေျပာင္းလဲျပင္ဆင္၍ မရႏိုင္ေအာင္ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကံစည္အားထုတ္၍ ျပည္သူ႔ ဆႏၵမပါဘဲ ေရးဆြဲထားေသာ ဥပေဒ ျဖစ္ေနပါသည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ေအာင္ ထိုဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ကို ဤသို႔ ျပ႒ာန္းထားသည္။ အခန္း -၁ မွ ပုဒ္မ ၄၈ ခု၊ အခန္း -၂ မွ ၈ ခု၊ အခန္း - ၃ မွ ၂ ခု၊ အခန္း - ၄ႏွင့္ ၅ မွ ၄ ခုစီ၊ အခန္း - ၆ မွ ၅ ခု၊ အခန္း- ၁၁ မွ ၂၃ ခုႏွင့္ အခန္း -၁၂ မွ ၁ ခု (ထိုတစ္ခုမွာ ယခုေျပာေနသည့္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ပင္) စုစုေပါင္း ပုဒ္မ ၉၅ ခု တို႔ကို ျပင္ဆင္လိုက ပထမ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူရမည္၊ ဒုတိယ ျပင္ထိုက္ မျပင္ထိုက္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ခံယူရဦးမည္။ တတိယ၊ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ထက္ဝက္ေက်ာ္က
ေထာက္ခံမွ ျပင္လိုေသာ ပုဒ္မကို ျပင္ခြင့္ရမည္။
ထိုဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒတြင္ ပုဒ္မ ၄၅၇ ခု ပါဝင္ရာ က်န္ပုဒ္မေတြ ျပင္ဖို႔လည္း လြယ္သည္ မထင္ပါႏွင့္။ ေဖာ္ျပပါ ၄၃၆ (ခ) အရ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္၏ ေထာက္ခံခ်က္ရမွသာ ျပင္ႏိုင္ေပသည္။
လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ျပည္သူက တင္ေျမႇာက္၍ မဟုတ္ဘဲ ဤဥပေဒအရ လႊတ္ေတာ္ထဲသို႔ ေရာက္ေနၾကေသာ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေပရာ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္က သေဘာမတူလွ်င္ ဤဥပေဒကို လက္ဖ်ားႏွင့္ မတို႔ၾကႏွင့္ ဟူေသာ သေဘာျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္အနည္းဆံုး တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး မေထာက္ခံဘဲႏွင့္ေတာ့ က်န္လႊတ္ေတာ္ တစ္ရပ္လံုးက ျပင္ခ်င္သည္ဆိုေတာင္မွ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္တည္း။
၄၃၆ တြင္ ျပ႒ာန္းထားေသာ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဟူေသာ ကန္႔သတ္ခ်က္ကိုမွ မျပင္ႏိုင္လွ်င္ ဥပေဒ၏ ဘာပုဒ္မကိုမွ ျပင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ ျဖစ္လို႔မရေအာင္ တမင္ျပ႒ာန္းထားသည္ဟု လူအမ်ား စြပ္စြဲေျပာဆိုေနေသာ ၅၉ (စ) ကိုလည္း ျပင္၍ မရႏိုင္ပါ။
ျပည္သူမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ဘာမွ် လုပ္ပိုင္ခြင့္မရ၊ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္သြားပါမည္ဟု ေျြကးေၾကာ္ေနေသာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လည္း ၾကာေလ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈမရမည့္ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔မွာ ဤကမၻာရွား ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒထဲမွ ျပင္သင့္ရာမ်ားကို ျပင္သြားမွသာ ျဖစ္ႏိုင္မည္။
ထိုသို႔ ျပင္ႏိုင္ေရးမွာလည္း အဓိကပုဒ္မ ျဖစ္ေနသည့္ ၄၃၆ ကို ျပင္ႏိုင္မွ ျဖစ္မည္။ ထိုသို႔ ျပင္ႏိုင္ရန္မွာလည္း တပ္မေတာ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ခံသေဘာတူမွ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။
ယခု တပ္မေတာ္က ထိုပုဒ္မကို မျပင္လိုေၾကာင္း သေဘာထားေပးသည္ ဆိုသည္မွာ ျပင္သင့္ရာ ျပင္လိုက္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ဘယ္သို႔ေသာ ႀကီးမားသည့္ အႏၱရာယ္ေတြ က်ေရာက္ႏိုင္သည္ဟု စိုးရိမ္စရာ ေတြရွိေနလို႔လား။
သို႔မဟုတ္ အေျခခံဥပေဒမွ ျပင္သင့္ ျပင္ရာ အခ်ိဳ႕ဥပေဒမ်ားကို ျပင္ေပးလိုက္ႏိုင္လွ်င္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးလည္း အျပည့္အဝအျဖစ္သို႔ ေရာက္လာႏိုင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီအေရြ႕ကလည္း ေရွ႕သို႔ အရွိန္ႏွင့္ တိုးေရြ႕သြားကာ ဒီမိုကေရစီ ရလာလွ်င္ တို႔တိုင္းျပည္ေတာ့ ခက္ရခ်ည္ရဲ႕ဟု ဒီမိုကေရစီ အႏၱရာယ္ကိုမ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေန၍လား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူမ်ားသည္ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ သေဘာထားကို အေတာ္ပင္ ေတြးရခက္သြားေပသည္။
တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားလာေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္သည္ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးစီးပြားကို ရင္ေျမ ကတုတ္လုပ္ကာ အသက္ေပး၍ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း က်လာခဲ့ေသာ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည္။
ယခင္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕က တပ္မေတာ္၏ မူလတာဝန္ထက္လြန္၍ ႏိုင္ငံေရးထဲမွာပါလာကာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုလည္း ေနရာမက်၊ ေရြးခ်ယ္သည့္ စီးပြားစနစ္ကလည္း မဟုတ္သျဖင့္ ျပည္သူအားလံုး ဒုကၡေရာက္ၾကၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလာသျဖင့္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းေပၚ၊ တစ္ဖန္ တပ္မေတာ္က ဆက္လက္တာဝန္ယူလိုက္သည့္ နဝတအစိုးရကလည္း မဆလထက္ ျပင္းထန္ ရက္စက္ေသာ အာဏာရွင္စနစ္ကို က်င့္သံုးခဲ့ျပန္၍ တပ္မေတာ္အေပၚ ျပည္သူတို႔၏ မယံုၾကည္မႈသည္ နက္သည္ထက္ နက္လာသည္ဟူေသာ ပကတိအမွန္တရားကို လက္ရွိတပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမွန္အတိုင္း လက္ခံ႐ႈျမင္သင့္သည္။ အမွန္အတိုင္း ႐ႈျမင္ႏိုင္ျခင္းသည္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သစၥာေဖာက္ရာ မမည္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အျမင္ကို ေျပာရလွ်င္ တပ္မေတာ္သည္ ယခုလည္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အေရးပါေသာ အခန္းက႑က ရွိေနဆဲ၊ တပ္မေတာ္ထဲတြင္ အာဏာေတြ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ရာ ၄၃၆ ျပင္ေသာေၾကာင့္ကား တပ္မေတာ္အတြက္ေရာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ပါ စိုးရိမ္ေလာက္စရာ ဘာမွ်မရွိေပ။
သမိုင္း သာဓကအရ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ ႏိုင္ငံသည္ မတိုးတက္ႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႔ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြက္မ်ားစြာ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနေသာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျမင္ဘဲႏွင့္ ေရွ႕သို႔ မေရာက္ႏိုင္။
တပ္မေတာ္သည္ ယခင္ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားက သူ႔အေၾကာင္းႏွင့္ သူ ျပင္ဖို႔ မခက္ခက္ေအာင္ လုပ္သြားသည့္အေပၚ ျပည္သူတို႔၏
ဆႏၵႏွင့္ ဆန္႔က်င္ၿပီး ထိုဥပေဒႀကီးကို ရာသက္ပန္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေနဖို႔ မသင့္ေပ။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစု ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊
ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ဒီမိုကေရစီခရီးကို အတူလက္တြဲ ေလွ်ာက္သင့္ေပသည္။
ထိုသို႔ မဟုတ္ဘဲ ၄၃၆ မျပင္ေရးကိုပဲ အခိုင္အမာ ဆုပ္ကိုင္ထားပါက တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႔ဘက္ကရပ္ေသာ တပ္မေတာ္မဟုတ္ဘဲ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ား၏ တပ္မေတာ္ပဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ေၾကာင္း အေလးအနက္ထား စဥ္းစားၾကပါဟု တိုက္တြန္း ေမတၲာရပ္ခံလိုက္ရပါသည္။
No comments:
Post a Comment
Comment မ်ားကုိ စီစစ္ျပီး တင္ေပးပါမည္။ မုိက္ရုိင္းေသာ၊ လူသားမဆန္ေသာ Commet မ်ား တင္မေပးပါ။