ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးထဲမွာ အကြဲအၿပဲ တကယ္ပဲ ရွိသလား

(Mizzima)

အားလံုး သိၾကၿပီးျဖစ္တဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္တိုင္း လႊတ္ေတာ္ဟာေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ အစား ၁၂ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့ အဆိုတစ္ရပ္ကို မဲခြဲဆံုးျဖတ္ အတည္ျပဳလိုက္ပါၿပီ။ ရန္ကုန္တုိင္း လႊတ္ေတာ္မွာ ဒီအဆုိ အတည္ျပဳလိုက္ႏုိင္တာဟာ ဘာ အဓိပၸာယ္ ေဆာင္ပါသလဲ၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး ပါတီထဲက အကြဲအၿပဲျပႆနာ  ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလြင္လာၿပီလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုိင္မ လား၊ ေရွ႕ဘာဆက္ျဖစ္လာႏုိင္မလဲ ဆိုတာေဆြးေႏြး ၾကည့္ ၾကရေအာင္။

 

ရန္ကုန္တုိင္း လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အဆိုတင္သူကေတာ့ ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း ကရင္တုိင္းရင္းသား ေရးရာဝန္ႀကီးလည္းျဖစ္တဲ့ ဦးေစာထြန္းေအာင္ျမင့္ျဖစ္ၿပီး အဆို အျပည့္အစံုကေတာ့ ခုလိုပါ။

“ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲအတြက္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳထား ေသာ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ေျခာက္ ဦးေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးမႈအစား တိုင္းရင္းသားပင္မ မ်ဳိးႏြယ္စုႀကီး ခုနစ္မ်ဳိး ပါ၀င္္ ေစမည့္ ၁၂ ပြင့္ဆုိင္၊ ၁၂ ဦး ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေစသင့္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီး အစိုးရမွတစ္ဆင့္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရသို႔ တင္ျပေဆာင္ရြက္ေပးရန္ တုိက္တြန္းေၾကာင္း” ဆိုတဲ့ အေရးႀကီး အဆိုပါ။အဆိုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၁၄ ေယာက္ေဆြးေႏြးရာမွာ ၃ ေယာက္က ကန္႔ကြက္ၿပီး ၁၁ ေယာက္ က ေထာက္ခံပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တိုင္းလႊတ္ေတာ္အတြင္း ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ အျဖစ္ စက္ခလုတ္ႏွိပ္ ၿပီး လွ်ဳိ႕၀ွက္ မဲခြဲပါတယ္။ အစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္ခြင့္ရွိတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၂၂ ဦးရွိၿပီး အဲဒီေန႔ က အေယာက္ ၁၁၀ တက္ပါတယ္။ ေထာက္ခံမဲ ၉၉ မဲ ကန္႔ကြက္မဲ ကုိးမဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္ပါ တယ္။ ေျပာရရင္ လႊတ္ေတာ္ကို လႊမ္းမိုးထားတာက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအမတ္အမ်ားစုနဲ႔ တပ္မေတာ္သား အမတ္ ေတြပါ။ က်န္ပါတီ ေျခာက္ခုနဲ႔ တစ္သီးပုဂၢလ အမတ္က ၁၇ ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး ပါတီအမတ္ေတြဟာ ဒီအဆိုကို တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံလိုက္တာပါ
ရန္ကုန္တိုင္းလႊတ္ေတာ္မွာ ၁၂ ပြင့္ ဆုိင္ အဆိုကို ေထာက္ခံလိုက္တာဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာ ၂၅ ရက္က က်င္းပတဲ့ ျပည္ေထာင္စု 
လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွာ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး ေရးအဆိုကို ဆန္႔က်င္လိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအဆုိ ျပည္ေထာင္ စုလႊတ္ေတာ္ဘက္က အတည္ ျပဳေတာ့လည္း ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီအမတ္ေတြက တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံခဲ့တာပါပဲ။ တစ္နည္း ေျပာရရင္ သူရ ဦးေရႊမန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့ အေရးႀကီးအဆုိတစ္ခုကို ရန္ကုန္တုိင္း လႊတ္ေတာ္ထဲက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအမတ္ေတြက ဆန္႔က်င္လိုက္တဲ့ အဓိပၸာယ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီအတြင္း လႊတ္ေတာ္ နာယက သူရဦးေရႊမန္းနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ကာလၾကာရွည္ သေဘာကြဲလြဲမႈ ျဖစ္ေပၚေနတာကေန အခု အဲဒီ သေဘာကြဲလြဲမႈေနာက္ အသီးသီးေသာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီ ဝင္ေတြကပါ လိုက္ပါ သေဘာကြဲလာၾကတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီဟာ တစ္ သေဘာတည္းပဲဆိုရင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအမတ္ေတြ လုပ္တာကို တုိင္းအဆင့္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အမတ္ေတြကလည္း ေထာက္ခံ ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုကေတာ့ အဲလို မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ အတည္မျပဳႏိုင္တဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ စြပ္စြဲမႈေတြလည္း သတင္းမီဒီယာတခ်ဳိ႕က ေဖာ္ျပ ခဲ့ပါတယ္။ 
ရန္ကုန္တုိင္းလႊတ္ေတာ္အတြင္း အဲဒီအဆိုမတင္ခင္ ဝန္ႀကီးဦးရဲထြဋ္နဲ႔ အျခားဝန္ႀကီးတစ္ပါး ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာ တယ္။ ေနာက္ တိုင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္ေဆြနဲ႔ ေတြ႔ၾကတယ္။ ဒီေနာက္ ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္း ခုလို ၁၂ ပြင့္ဆိုင္ အဆိုတင္မႈ ေပၚလာ တာ ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး စြပ္စြဲမႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီစြပ္စြဲမႈေတြသာ မွန္ကန္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ တိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္ေဆြ၊ တုိင္းလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒နဲ႔ တုိင္းလႊတ္ေတာ္ထဲက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အမတ္ေတြဟာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဘက္ေတာ္သားေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာ ရရင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို သူရဦးေရႊမန္း စီမံခန္႔ခြဲႏုိင္ေပမယ့္ ႏိုင္ငံမွာ အေရးႀကီးတဲ့ ရန္ကုန္တိုင္း လႊတ္ေတာ္ကိုေတာ့ သမၼတ ဘက္ေတာ္ သားေတြက စီမံခန္႔ခြဲႏုိင္တယ္ ဆိုတာကို ျပသလုိက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျခာက္ပြင့္ ဆိုင္ကို လက္မခံခ်င္တဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အသက္႐ွဴေခ်ာင္သြားေစမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ေရွ႕ပိုင္းကာလ တစ္ေလွ်ာက္ သူရဦးေရႊမန္းရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ထဲက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအုပ္စုနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အစိုးရ အဖြဲ႔ထဲက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ေခါင္းေဆာင္ေတြ သေဘာကြဲေနၾကတာကိုေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတြ႕ၾကရၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ဆုိင္ရာ ျပႆနာတင္မက ႏွစ္ဖက္ အုပ္စုထဲ ပါ၀င္ေနတဲ့ ကိုယ္ က်ဳိးစီးပြား ျပႆနာေတြကို ၾကည့္ရင္လည္း အဲဒီကြဲၿပဲမႈ တကယ္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ၫႊန္ျပေနပါတယ္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႕ တက္လာတဲ့အခါ ဝန္ႀကီးဦးစိုးသိန္းနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြ တန္ခိုးႀကီးလာပါတယ္။ အစိုးရကခ်ေပးတဲ့ ကန္ထ႐ိုက္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြဟာ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ရၾကၿပီး အရင္ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္က တန္ခိုးထြားခဲ့တဲ့ သူရဦးေရႊမန္းနဲ႔အတူ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္သြားတဲ့ ၀န္ႀကီး ေဟာင္း အသိုင္းအ၀ိုင္း အခြင့္အလမ္းရရွိမႈ နည္းလာပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ မရွိသေလာက္ ျဖစ္လာပါ တယ္ ။ အထင္ရွားဆံုးဆို သူရ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ သား၊ ခမည္းခမက္ေတာ္သူ ဦးခင္ေရႊတို႔လို ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြေတာင္ အခြင့္အလမ္း မရသေလာက္ ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ ျပည္ခုိင္ျဖိဳးပါတီရဲ႕ ဥကၠ႒ ျဖစ္ၿပီး စီနီယာဝန္ႀကီးေတြနဲ႔ အျခားဝန္ ႀကီး ဝန္ကေလးေတြ ဟာလည္း ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ အစိုးရတာ၀န္ယူထားရတဲ့ကာလ ပါတီတာ၀န္ မထမ္းႏုိင္ေတာ့ ပါတီနဲ႔ ထိ ေတြ႕ခြင့္လည္း နည္းခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ၂၀၁၅ ေရြး ေကာက္ပြဲနီးလို႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ပါတီ လႈပ္ရွားမႈ ထဲ ျပန္၀င္ပါရလို႔ရွိရင္ ဥကၠ႒ ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္သူ႕ကို နာခံရမလဲ ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚလာမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုကိုပဲ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအမတ္ေတြက သူရဦးေရႊမန္းကို နာခံ ေၾကာင္းျပသခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္တုိင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒နဲ႔ တုိင္း ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအမတ္ေတြကေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ေနာက္မွာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနတယ္ဆိုတာ ျပလိုက္ပါၿပီ။ ပြဲကေတာ့ ၾကည့္ ေကာင္းေနပါၿပီ။ သိပ္မၾကာ ခင္ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီထဲက အကြဲအၿပဲ အေျခအေနနဲ႔ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို နာခံသလဲ၊ ဘယ္ဘက္ ရပ္တည္သလဲဆိုတဲ့ ကိစၥပိုၿပီး သဲသဲကြဲကြဲ ျမင္လာရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းသံုး သပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။