အမ်ိဳးသားညီလာခံ၊ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးရလဒ္မ်ား

(စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား)

အမ်ိဳးသားညီလာခံ သဘာပတိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး (ေဟာင္း) သိန္းစိန္

သမၼတအေနနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ စိတ္အားထက္သန္လွ်က္ရွိရာ မၾကာမီ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားနဲ႔ မေတြ႔မီ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အစည္းအေဝး ေခၚယူရန္ရွိေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ သတင္းရပ္ကြက္က ရရွိပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြ ေတာင္းဆုိလာမဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအေပၚ အစုိးရ ေဆာင္ရြက္ေပးရမဲ့က႑၊ လႊတ္ေတာ္က ကိုင္တြယ္ေပးရမဲ့က႑၊ တပ္မေတာ္က လုပ္ေဆာင္ေပးရမဲ့ က႑ေတြကုိ ႀကိဳတင္ညိႇႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ရွိႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထိုးဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ေနေပမဲ့ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေပါင္းစံုနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးမဲ့ေန႔ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေရြ႕ဆိုင္း ညိႇႏႈိင္းရယူေနဆဲ ျဖစ္တာမို႔ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ေနရလဲ ဆိုတာကို စစ္ဘက္နီးစပ္သူ ကိုႏိုင္မင္းေအာင္နဲ႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးတစ္ဦးကို ဤ၀က္ဘ္ဆိုဒ္က ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

 
ေမး။ ။ မဂၤလာပါ ကိုႏိုင္မင္းေအာင္ခင္ဗ်ား။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ လိုလားခ်က္ကို လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းေတြက အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးတာ ဘာေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါသလဲ ရွင္းျပေပးပါ။

ေျဖ။ ။ ဇာတ္လမ္းအစကေတာ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ျပန္လည္ က်င္းပခဲ့တဲ့ အေျခအေနအား စေျပာရမွာျဖစ္တယ္။ ယခုသမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အျဖစ္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ က်င္းပေရး ေကာ္မရွင္ ဥကၠဌတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ ညီလာခံ က်င္းပေနစဥ္အတြင္း အပစ္ခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိယ္စား မြန္ျပည္သစ္ပါတီက အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရးဆြဲမဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒထဲမွာ ပါသင့္ပါထုိက္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့ စာတမ္းကုိ တင္ျပခဲ့တယ္ဗ်ာ။ အဲဒီစာတမ္းကို ျပည္ေထာင္စုႀကီး ေရရွည္တည္တ့့ံ ၿငိမ္းခ်မ္းေစလုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ တင္ျပခဲ့ေပမဲ့ ညီလာခံမွ မွတ္တမ္းတင္ရံုအေနနဲ႔သာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့ပါတယ္။ ထုိတင္ျပမႈကို ညီလာခံအတြင္း အေၾကအလည္ ခ်ျပေဆြးေႏြးခဲ့ရင္ ယေန႔ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေတာင္းဆုိလႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ ဆုိလိုတာက အပစ္ခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔ အေျခအေနဟာ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးေပၚတြင္သာ အဓိက မူတည္တယ္လို႔ ဆုိခ်င္တယ္။

အမ်ိဳးသားညီလာခံ တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား

ေမး။ ။ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (BGF) ကိစၥ 
ထည့္သြင္း ေရးဆြဲ ျပဌာန္းထားခ်က္အေပၚ ဘယ္လုိျမင္သလဲ။

ေျဖ။ ။ ဒီေမးခြန္းကုိေျဖရမယ္ဆုိရင္ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံတုိင္းကို ေလ့လာ ၾကည့္တဲ့အခါ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကာလမွာ Military Integration လုပ္ငန္းစဥ္ကုိ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ႏွစ္ဘက္စလုံးက ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ ရေအာင္ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိေဆြးေႏြးႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ထုိေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာလည္း ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းေတြထဲက ပါသင့္ပါထုိက္တဲ့ လူေတြ ေရွ႕ေမွာက္မွာ ျဖစ္ဖုိ႔ လုိတယ္။ ဒီလုိ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ရွိတဲ့ေအာက္မွာမွ ပုိမုိယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ႏုိင္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ရလာႏုိင္မွာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ျပည္တြင္းစစ္ စတင္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြက အမ်ဳိးသားတန္းတူေရး၊ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲဝင္လာတာပါ။ 
သူတုိ႔ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ အာမခံခ်က္ မရွိပဲနဲ႔ သူတုိ႔ ကုိင္ထားတဲ့ လက္နက္ေတြ စြန္႔လႊတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ Military Integration စစ္ဖက္ဆုိင္ရာ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းျခင္းကုိ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိေအာင္ လုပ္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း အထက္က ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့သလုိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက တင္တဲ့ စာတမ္းမွာလည္း တင္ျပခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ လစ္လ်ဴရႈခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာရရင္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတြ အရင္မလုပ္ပဲနဲ႔ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ေအာက္ကုိ အတင္း ဆြဲသြင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ မွားယြင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။

ေမး။ ။ သမၼတက အဲဒီစာတမ္းကို ညီလာခံမွာ ေဆြးေႏြးတာမ်ိဳး အခ်ိဳ႕အခ်က္အလက္ေတြကို ထည့္သြင္းေရးဆြဲတာမ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ခဲ့တာလဲ ဆိုတာကို ညီလာခံမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္မွဴးၾကီးအေနနဲ႔ သံုးသပ္ေပးပါခင္ဗ်ား။

ေျဖ။ ။ အဲဒီတုန္းက ညီလာခံဥကၠဌဦးသိန္းစိန္ဟာ အပစ္ရပ္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ရဲ႕ စာတမ္းကို ဦးသန္းေရႊထံ တင္ျပေကာင္း တင္ျပလိမ့္မယ္။ တင္ျပရာမွာ မျဖစ္မေန လုပ္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးထက္ အျဖစ္သေဘာ သာမန္တင္ျပလိုက္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ အဲဒီတုန္းက အတြင္းေရးမွဴး (၂) အျဖစ္ power line up ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အဆင့္ပါ၀ါ နံပတ္ (၅) မွာ ရွိေနျပီး သူ႔ေရွ႕မွာ ဦးသန္းေရႊ၊ ဦးေမာင္ေအး၊ ဦးခင္ညြန္႔၊ ဦးေရႊမန္း၊ ဦးစိုး၀င္းတို႔ ရွိေနလို႔ ျဖစ္တယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံ ဒုတိယအၾကိမ္ စတင္တဲ့အခ်ိန္က်မွ အတြင္းေရးမွဴး (၁) ျဖစ္လာတယ္။ ဆိုလိုတာက ဖိဖိစီးစီး မေျပာခ်င္တာရယ္၊ ေနာက္တက္လာမယ့္ အစိုးရမွာ သူသမၼတျဖစ္လာႏိုင္မယ္လို႔ မတြက္ဆေသးတာမို႔ ေနာက္တက္လာမယ့္ သမၼတအဖို႔ ၾကည့္တာရွင္းေပေတာ့လို႔ လႊတ္ထည့္လိုက္တာျဖစ္မယ္။ အခုသူသမၼတ ျဖစ္လာေတာ့ ကိုယ့္ရူးကိုယ္ပတ္ေနတာေပါ့။

အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပေရး ေကာ္မရွင္ လုပ္ငန္း ညိွႏိႈင္း အစည္းအေဝး

 
ေမး။ ။ အင္း တရားက်စရာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကိုႏိုင္မင္းေအာင္ အေနနဲ႔ ညီလာခံမွာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ အက်ိဳးဆက္ေတြကို သံုးသပ္ျပီး ဆက္ေျပာျပေပးပါဦး။

ေျဖ။ ။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက အဲဒါကို မေက်လည္လို႔ ေနာက္ဆက္က်င္းပမဲ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို မတက္ေတာ့ဘူးလို႔ လုပ္လုိက္တယ္ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ဘဲ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ေကာ္မရွင္ ဥကၠဌ ဦးသိန္းစိန္လည္း မ်က္လံုးျပဴးသြားျပီး မြန္ျပည္သစ္ပါတီကို အျပန္ခရီး ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးဆီသုိ႔ လိုက္လံေခ်ာ့ေမာ့ စည္းရံုးခိုင္း ခဲ့ရတာေၾကာင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက စိတ္မပါတပါ ေလ့လာသူအေနနဲ႔သာ တက္မယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကသာ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွာ တင္ျပမႈကုိ အေသအခ်ာ အေလးအနက္ထား ေဆြးေႏြးခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလည္း ေသနတ္ျပန္ေပါက္စရာမရွိ၊ ရွမ္းျပည္နယ္မွာလည္း ေသနတ္ေပါက္စရာမလုိ၊ က်ည္ဆံေတြအတြက္ ေငြကုန္စရာမလုိ၊ ႏွစ္ဘက္ စစ္သည္မ်ားလည္း ေသေၾကအနာတရ ဒဏ္ရာေတြ ျဖစ္စရာမရွိ၊ ရင္တြင္း အမုန္းတရားေတြလည္း တုိးစရာမလုိ၊ ျပည္သူေတြလည္း ေတာၿခံဳအုံၾကား ေလွ်ာက္ေျပးလႊား ပုန္းေအာင္းေနစရာ လုိခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အားလုံး ျပည္သူျပည္သားေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းညီညြတ္စြာျဖင့္ ဒီမုိကေရစီခရီးလမ္းကုိ အေတာ္ေတာင္ ေလွ်ာက္လွမ္း ႏုိင္ေနမယ္ ထင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အေျမာ္အျမင္မရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟာ ေငြေတြကုန္ လူေတြေသ အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္မႈေတြ ပ်က္သုန္း၊ သူမ်ားဆီ လက္ျဖန္႔ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ ေငြလုိက္ေတာင္းေနရနဲ႔ ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိး အရွက္ရၿပီး သိကၡာက်ခဲ့ရပါၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာလည္း ေရမွာ အရုပ္ေရးသလုိပဲ ဟုိေန႔ လက္မွတ္ထုိးမယ္ ေျပာၿပီး မျဖစ္လုိ႔ ေရႊ႕လုိက္၊ ဒီေန႔ လက္မွတ္ထိုးမယ္ ေျပာျပီး မျဖစ္လိုက္နဲ႔ လူတစ္ဦးခ်င္း အတြက္ ရပုိင္ခြင့္ (Individual Right) နဲ႔ လူအုပ္စုလုိက္ အခြင့္အေရး (Collective Right) ေတြဟာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒေအာက္မွာ ဘယ္လုိမွ ရရွိခံစားႏုိင္မွာ မဟုတ္သလုိ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ၿပီး မိမိတုိ႔ရဲ႕ ကိစၥအဝဝကုိ စီမံခန္႔ခြဲ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္မည့္ ၁ဝဝ ရာခုိင္ႏႈံးအျပည့္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားမွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရးဆုိတဲ့ အာဏာႀကီးသုံးရပ္မွာ မပါဝင္ႏုိင္သမ်ွ ကာလပတ္လုံး ဒီမုိကေရစီ က်င့္သုံးေနပါတယ္လုိ႔ မေျပာဆုိႏုိင္ပါေၾကာင္း ရဲရဲၾကီးေျပာလိုက္ပါတယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္ လိုင္ဇာၿမိဳ႕ KIO/KIA နဲ႔ အစုိးရတုိ႔ရဲ႕ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲ အစည္းအဝး အခမ္းအနား

လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းကို ဗုိလ္မွဴးႀကီးက ဇာတ္သဘင္ အသြင္မ်ိဳး ဖန္တီးပံုေဖၚကာ အာဝဇၨန္းရႊင္ရႊင္ တင္ျပသြားပါတယ္။

“ၿမိဳ႕ေတာ္ သိန္းေအာင္နဲ႔ ေရႊမန္း တင္ေမာင္ ဇာတ္သဘင္ အဖြဲ႔ကို အားက်ၿပီး ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ေရႊမန္း သိန္းေအာင္ ဇာတ္သဘင္ ဖြဲ႔လာေတာ့ေပါ့ဗ်ာ။ ေရႊမန္းဆုိတာက ဦးေရႊမန္း၊ သိန္း ဆုိတာက ဦးသိန္းစိန္၊ ေအာင္ ဆိုတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္၊ နံမည္ (၃) ဦး ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ေရႊမန္းသိန္းေအာင္ျဖစ္တယ္။ ေရွ႕ပုိင္း မင္းသား ကိုေရႊမန္း ေနာက္ပိုင္း မင္းသား ကိုသိန္းစိန္၊ ေခါင္းေဆာင္ မင္းသမီး မမစုနဲ႔ မစႏၵာမင္း၊ ဟာသလူရႊင္ေတာ္ ကုိေအာင္မင္း MPC အဖြဲ႔နဲ႔ ျပဇတ္ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာနဲ႔ ဆုိင္းဝုိင္း တာဝန္ခံ ကုိမင္းေအာင္လိႈင္တုိ႔ ပါသဗ်။ ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြက အဲဒီ ဇာတ္သဘင္အျမည္းသေဘာ တာထြက္ ကုိသိန္းစိန္ႏွင့္ မမစုတုိ႔ရဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားအကကို သေဘာက်သဗ်။ ေရွ႕ထြက္မင္းသား ကုိေရႊမန္းကလည္း သူလည္း မမစုနဲ႔ တြဲကခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ ဆုိင္းဝုိင္း ကိုမင္းေအာင္လိႈင္က တီးကြက္ ကမန္းကတန္း ေျပာင္းလုိက္ရာ ဘီးလူးဆုိင္း တီးကြက္ ျဖစ္သြားလုိ႔ မနည္း ျပန္ျပင္လိုက္ရသတဲ့။ ဇာတ္သဘင္ရဲ႕ ညည္နက္ အလယ္ပိုင္း ျပည္ေထာင္စုပင္လံု တခန္းရပ္ျပဇာတ္ေရာက္ေတာ့ ဆုိင္းဝုိင္း တာဝန္ခံ ကိုမင္းေအာင္လိႈင္က ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္က ကုိသိန္းစိန္ ႀကိဳတင္ ျပဳစုထားတဲ့ Note စာအုပ္ကို လွန္လိုက္ရာ တုိင္းရင္းသား ကကြက္ Note မပါလာတာေၾကာင့္ ကိုသိန္းစိန္ကို သတင္းပို႔တယ္ဗ်ာ။ ဒီေနရာမွာ ကုိသိန္းစိန္က ျပဇာတ္မွာ ရွိေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြကိုေတာ့ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္နဲ႔ ထိန္းထားကာ ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ မပ်င္းေအာင္ လူရႊင္ေတာ္ ကုိေအာင္မင္း MPC ကုိ ဟာဒယရႊင္ေဆး တုိက္ေကြ်း ခိုင္းမယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ ကုိသိန္းစိန္က ကိုမင္းေအာင္လိႈင္ကုိ ဒီၾကားထဲ အားေနတဲ့ ေရွ႕ထြက္မင္းသား ကိုေရႊမန္းနဲ႔ တိုင္ပင္ခုိင္းကာ တုိင္းရင္းသား ကကြက္ Note ေရးခုိင္းၿပီး ဇာတ္တိုက္ေစတယ္လို႔ ဆုိတယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ဇာတ္ေတာ္ႀကီး ၾကည့္ခ်င္ေပမဲ့ မုိးစင္စင္လင္းမဲ့အေရး ႀကံဳေတြ႔ေနရေတာ့တယ္ဗ်ာ။”

ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ ေရာက္ရွိဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့ ကနဦးေျခလွမ္းဟာ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညႊတ္ေရးအတြက္ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထာဝရ တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲေစဖို႔က လြန္စြာ အေရးပါလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ အစမေကာင္းခဲ့လို႔ အေႏွာင္းမေသခ်ာ ျဖစ္ေနရတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို မအီမလည္နဲ႔ ကျပအသံုးေတာ္ခံေနရဆဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သံုးသပ္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္မ်ားအဆက္ဆက္ ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာ သံုးသပ္ျခင္း အပိုင္း (၂) အား လာမဲ့ ၾကာသပေတးေန႔မွာ တင္ျပသြားပါမယ္။