ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ - အပိုင္း (၃)

(စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ေဒါက္တာျမင့္ေဆြ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔၏ လက္ထပ္ပဲြ

၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၆) ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ႏွစ္နာရီအခ်ိန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔၏ လက္ထပ္ပဲြ က်င္းပပါေတာ့သည္။ ညက ခဲြစိတ္ခန္း ၀င္ထားရသည့္ အရွိန္ေၾကာင့္ မည္မွ်ေလာက္ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ မသိရပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ယာမွ ႏိုး၍ မ်က္လံုးဖြင့္ၿပီး လက္မွနာရီကို ၾကည့္လိုက္သည့္အခါတြင္ နံနက္ (၉) နာရီထိုးေနေပၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာမွ လူးလဲထကာ ေရခ်ဳိး အ၀တ္အစားလဲ ရပါေတာ့သည္။ မ်က္လံုးမ်ားကား က်ိန္းစပ္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၊ ဆာဂ်င္ ကိုေက်ာ့ေမာင္ႏွင့္တကြ ေဆး႐ံုရွိ သူနာျပဳဆရာမမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ေဆး႐ံုႀကီး အေရွ႕ေျမာက္ အစြန္ဆံုးရွိ အခန္းက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ စားပဲြ၊ ကုလားထိုင္မ်ား ခင္းက်င္းျပင္ဆင္ၾကပါသည္။ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔အတြက္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာႀကီး တစ္လံုးျပင္ဆင္ေပးထားသည္။ ေဆး႐ံုအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးေသာ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ေနာင္တြင္ ေဆးတပ္မွ ထင္ရွားေသာ ဗိုလ္မွဴးမ်ား၊

ဗိုလ္ႀကီးမ်ားျဖစ္လာၾကသည့္ (ထိုစဥ္က) သူနာျပဳ ဆရာမေလာင္းေလးမ်ားမွာလည္း မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ပဲ မဂၤလာ အခမ္းအနားကို မလွလွေအာင္၊ မယဥ္ယဥ္ေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျပဳျပင္ မြမ္းမံေနၾကပါသည္။ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ မေဟာ္ဂနီေရာင္ ေျပာင္လက္ေနသည့္ စႏၵယားတစ္လံုးႏွင့္ ခန္းမႀကီး၏ ေနာက္ဘက္နံရံတြင္ စႏၵယားတစ္လံုး ျပင္ဆင္ထားပါသည္။ လက္ထပ္ပဲြအတြက္ ေဆး႐ံုရွိ အလုပ္သမားမ်ား အားလံုးလိုလို အလုပ္မ်ားေနၾကေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုစံျမင့္မွာမူ ၀တၱရား မပ်က္ရေအာင္ လူနာမ်ားအား လိုအပ္သလို ျပဳစု ကုသေနရပါသည္။ အေထြးမွာမူ ေဒၚခင္ၾကည္အား ဖီးလိမ္း၀တ္စား ျပင္ဆင္ရာတြင္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနပါသည္။ ေန႔လည္ ၁ နာရီခဲြခန္႔တြင္ ကားႀကီး ကားငယ္အသြယ္သြယ္တို႔ အလံျပ ဘုရားလမ္း တေလွ်ာက္မွ ေဆး႐ံုရွိရာသို႔ ေရာက္လာၾကပါသည္။ သစ္လြင္ေတာက္ေျပာင္ေသာ ၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ားႏွင့္ ဧည့္သည့္ေတာ္မ်ားသည္လည္း မဂၤလာခန္းမတြင္းသို႔ အသီးသီး ၀င္ေရာက္ ေနရာယူၾကပါသည္။ စစ္ဘက္မွ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားသည္လည္း သတိုးသားႏွင့္ သတို႔သမီးတို႔၏ ေရွ႕နားတြင္ ေနရာယူၿပီးၾကပါၿပီ။

စစ္မျဖစ္မီေခတ္က ေအ၀မ္း႐ုပ္ရွင္ ကုမၸဏီမွ နာမည္ေက်ာ္ အဆိုေတာ္ ျပည္လွေဘႏွင့္ေမရွင္တုိ႔ သီဆိုခဲ့ၿပီး လူတိုင္း ႏႈတ္ဖ်ားတြင္ ေရပန္းစားခဲ့သည့္ “သက္ေ၀” သီခ်င္းသံေလးသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တုိ႔၏ မဂၤလာဧည့္ခံပဲြတြင္ သာယာၿငိမ့္ေညာင္းစြာ ထြက္ေပၚလာပါသည္။ သီဆိုသူမွာ အျခားသူမဟုတ္။ ဆရာႀကီး ဦးဘသန္းပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ သီခ်င္းဆံုးေသာ္ လက္ခုပ္ၾသဘာသံမ်ား ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုး ဆူညံသြားပါေတာ့သည္။ ထိုအခိုက္တြင္ပင္ ခမ္းနားလွေသာ စစ္၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္လ်က္ ဂ်ပန္စစ္ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားသည့္ သတို႔သား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သတို႔သမီး ေဒၚခင္ၾကည္ကို ယွဥ္တဲြလ်က္ အပ်ဴိရံ၊ လူပ်ဳိရံမ်ား ၿခံရံကာ အခန္း၀တြင္ ေပၚလာပါေတာ့သည္။

ဧည့္ပရိသတ္မ်ားလည္း အားလံုးထၿပီး သတို႔သားႏွင့္ သတို႔သမီးတို႔အား အ႐ိုအေသျပဳၾကပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သတို႔သမီး၏ လက္ကိုဆဲြၿပီး တည္ၾကည္ေသာ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ေျခလွမ္းမွန္မွန္ႏွင့္ပင္ စင္ျမင့္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြားပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ေနရာယူ ၿပီးသည့္ေနာက္မွာမွ ဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ားလည္း အသီးသီး ျပန္ထုိုင္ၾကပါသည္။ ကစ္တီဘသန္း (ေနာင္တြင္ ဦးေန၀င္း၏ ဇနီး ေဒၚခင္ေမသန္း) သည္ စင္ျမင့္ေပၚရွိ စႏၵယားေရွ႕တြင္ ထိုင္ရင္း တီးကြက္စမ္းကာ ဖခင္ျဖစ္သူ ဆရာႀကီး ဦးဘသန္း၏ သီခ်င္းသံကို ေစာင့္ေနပါသည္။ စင္ျမင့္ေပၚရွိ သတို႔သားဗိုလ္ခ်ဳပ္မွာ တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ေရွ႕သို႔သာ အာ႐ံုစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ ဧည့္ပရိတ္သတ္ အေပါင္းမွာကား ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္လည္ သီဆိုေနသည့္ ဆရာႀကီးႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ ကစ္တီတို႔၏ သက္ေ၀ သီခ်င္းသံကို အာ႐ံုစိုက္ေနၾကပါသည္။

ဘီအိုင္ေအ ေဆး႐ံုႀကီးႏွင့္ ေဆး႐ံု အမႈထမ္းမ်ားကိုသာမက လူနာမ်ား အားလံုးအေပၚတြင္လည္း သံေယာဇဥ္ႀကီးမားလွသည့္ သူနာျပဳ ဆရာမေကာင္း သတို႔သမီး ေဒၚခင္ၾကည္မွာမူ ေငးေမာေတြးေတာေနဟန္ရွိပါသည္။ “ငါေတာ့ ဒီေန႔ကစၿပီး ဘီအိုင္ေအေဆး႐ံုႀကီးႏွင့္တကြ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြကို ခဲြခြာရေတာ့မယ္” ဆိုသည့္ ေဆြးစိတ္ေလးမ်ား ၀င္ေရာက္ ေနမည္လားေတာ့ မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ေဒၚခင္ၾကည္ကို ေငးၾကည့္ရင္း တခ်ိန္က ေမာင္ႏွမအရင္းသဖြယ္ သြားလာလုပ္ကိုင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကပံုမ်ားကို မ်က္စိထဲ တေရးေရးျမင္ေယာင္မိပါသည္။

တပည့္မ၏ မဂၤလာပဲြကို ခ်ီးျမႇင့္သည့္ အေနျဖင့္ သက္ေ၀သီခ်င္းကို ကိုယ္တိုင္သီဆိုေနေသာ ဆရာႀကီး ဦးဘသန္း၏ မ်က္ႏွာမွာလည္း မသာယာလွပဲရွိေနသည္ကို သတိထားမိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ပင္လ်င္ တာ၀န္ေက်လွေသာ သူနာျပဳဆရာမ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ခဲြရမည္ကို ႏွေျမာသေယာင္၊ ၀မ္းနည္းသေယာင္ ျဖစ္ေနေသးရာ၊ ေဒၚခင္ၾကည္ အေပၚတြင္ သမီးရင္းပမာ ခင္တြယ္အားထားခဲ့သည့္ ဆရာႀကီးအဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ပိုမို၍ ႏွေျမာေပလိမ့္မည္။ ပို၍ စိတ္ထိခိုက္ေပလိမ့္မည္မွာ မလဲြပင္။ ကစ္တီဘသန္း၏ စႏၵယားသံႏွင့္ သီခ်င္းသံတို႔ကိုမူ ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းတို႔က ဆူညံစြာ ၾသဘာေပးလ်က္ရွိေနၾကပါသည္။

ဤသို႔ႏွင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔၏ လက္ထပ္ပဲြကား ၿပီးဆံုးခဲ့ပါသည္။