အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ နဲ႔ အက်ဳိးနည္းေတာ့မည္

(စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား)

မဂၤလာဒုံ ေလတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္တြင္ ရပ္တန္႔ထားေသာ Mig-29

ေဆာင္းပါးရွင္- ဂါမဏိ

၂၀၀၁ ခုႏွစ္နဲ႔ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တုန္းက ယိုးဒယား - ဗမာ စစ္ပြဲအတြင္း ယိုးဒယားေလတပ္ရဲ႕ (အေမရိကန္လုပ္) အက္ဖ္ - ၁၆ တိုက္ေလယာဥ္ေတြရဲ႕ အရသာကို ခပ္စပ္စပ္ကေလး ျမည္းလိုက္ရလို႔ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ ဒုတပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ဟာ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးျဖစ္ကုန္ၿပီး အက္ဖ္ - ၁၆ ကို ယွဥ္ႏုိင္မယ့္ စစ္ေလယာဥ္ကို အသည္းအသန္ လိုက္ရွာဝယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ႐ုရွားႏိုင္ငံဆီက အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ အေဟာင္းေတြကို ပြဲစားႀကီးေတဇ အက်ဳိးနဲ႔ (၂၂) စီး စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။


၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ေနာက္ထပ္အစီး (၂၀) ဝယ္ခဲ့ရာ (၁၂) စီး ေရာက္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕ေျပး၀င္လာတဲ့ ေလယာဥ္ (၁၂) စီး မွာ MiG-29 B အမ်ိဳးအစား(၁၀)စီး နဲ႔ MiG-29 UB အမ်ိုဳးအစား ေလ့က်င့္ေရး ႏွစ္ေယာက္ေမာင္း (၂) စီး ျဖစ္ၿပီး စုစုေပါင္း (၁၂) စီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒလခ မွာ (၆) စီးနဲ႔ လကသ မွာ (၆) စီး (B-5 စီး+ UB 1 စီး) ခြဲထားပါတယ္။ အဆိုပါ (၁၂) စီးတြင္ လက္နက္အစုံပါရွိတဲ့ ေလယာဥ္ဟာ (၆) စီးသာပါရွိၿပီး အဲဒီ (၆) စီးထဲမွာေတာင္မွ HMS စနစ္ပါတဲ့ ေလယာဥ္က (၃) စီးစာသာ ပါပါတယ္။ အဆိုပါေလယာဥ္မ်ားဟာ ေျမျပင္ေရဒါေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္မႈ အဆင္ေျပျခင္း မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ အဲဒီလို ေလယာဥ္ေတြမွာ လက္နက္အစံု ပစၥည္းအစံု ပါမလာတာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေရးႀကီးတဲ့ ေရဒါဖ်က္စက္ radar-jamming device မပါလာတာ တဝက္ေက်ာ္ ရွိေနလို႔ ထပ္ဝယ္တပ္ရပါတယ္။

 ျမန္မာ့ေလတပ္မွ Mig-29

အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ကို ႐ုရွားႏိုင္ငံ (ယခင္က ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု) မွာ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္က စတင္ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ ေကာ္မရွင္ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုဆိုရင္ ေလယာဥ္သက္တမ္း ႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံကလည္း အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ကို မြမ္းမံထိန္းသိမ္းတာ အဆင့္ျမႇင့္တာေတြ မလုပ္ေတာ့ဘဲ အက္စ္ယူ -၂၇ နဲ႔ အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၃၁ တို႔ကိုဘဲ အေလးေပး အဆင့္ျမႇင့္တာေတြ လုပ္ေနပါေတာ့တယ္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲမွာ ႐ုရွားေလတပ္က အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ၊ (၂) စီး ပ်က္က်ခဲ့ၿပီးေနာက္ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ေတြကို ပ်ံသန္းခြင့္ ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ အားလံုးကို စစ္ေဆးမႈေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး အစီး (၁၀၀) ေလာက္ကိုဘဲ ပ်ံသန္းခြင့္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဓိက ျပႆနာက အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ေတြဟာ စတင္ထုတ္လုပ္ကတည္းက အၿမီးပိုင္းမွာ သံေခ်းကိုက္ လႈိက္စားၿပီး အက္ကြဲမယ့္ အလားအလာရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ျမန္မာျပည္ကိုေရာင္းတဲ့ ေလယာဥ္ေတြမွာ ဒီခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကို ျပဳျပင္ၿပီး မၿပီး ဆိုတာကေတာ့ စီးၾကည့္လို႔ ပ်က္က်မွ သိႏိုင္ပါတယ္။

အေရွ႕ဂ်ာမဏီမွာ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ ၿပိဳကြဲသြားၿပီး အေနာက္ဂ်ာမဏီနဲ႔ ျပန္ေပါင္းသြားတဲ့အခါ အေရွ႕ဂ်ာမဏီ၊ ဂ်ာမန္ ေလတပ္မွာရွိတဲ့ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ေတြကုိ အေမရိကန္ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ ေလ့လာခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေတြ႔ရွိတာက အမ္အိုင္ဂ်ီ-၂၉ ဟာ တာတို ေလယာဥ္ စီးခ်င္းထိုးရာမွာ အေမရိကန္ထုတ္ အက္ဖ္ - ၁၅ ထက္သာတယ္၊ အျမန္ႏႈန္းနိမ့္မွာ ထိန္းသိမ္းကိုင္တြယ္ရ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဓိက အားေကာင္းခ်က္က ေလယာဥ္မႉး ဦးထုပ္မွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ လက္နက္ဆိုက္ (ပစ္မွတ္ခ်ိန္ခြက္) Helmet Mounted Weapons Sight (HMS) ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဆိုက္ဟာ မ်က္စိျမင္ကြင္းထဲရွိသမွ် ပစ္မွတ္ေတြကုိ (၄၅ ဒီဂရီ ေစာင္းတာေတာင္) မလြဲစတမ္း ခ်ိတ္ႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ 

အေမရိကန္ေလယာဥ္ေတြကေတာ့ ေရွ႕တည့္တည့္ မွန္ျပဴတင္း ျမင္ကြင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲက ပစ္မွတ္ေတြကိုဘဲ ခ်ိတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က်မွ အေမရိကန္က HMS စနစ္ကို တီထြင္ တပ္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္ကိုေရာင္းတဲ့ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ အားလံုးမွာ ဒီဆိုက္ ပါမပါ မေသခ်ာပါ။ အီလက္ထရြန္းနစ္ ပစၥည္းေတြ ပါမလာတာ အေတာ္မ်ားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုထဲက ခြဲထြက္လာတဲ့ ေမာ္လ္ဒိုးဗားႏိုင္ငံဆီက အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ (၁၄) စီးကို အေမရိကန္က ဝယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေလယာဥ္ေတြမွာ ေရဒါဖ်က္စက္ တပ္ဆင္ထားၿပီး ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ တင္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ အေမရိကန္ဟာ ဒီေလယာဥ္ေတြကို တစ္စစီျဖဳတ္ၿပီး အားေကာင္းခ်က္ အားနည္းခ်က္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ အားလံုးကို အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္မွာ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ စစ္ေလယာဥ္ေတြကို တန္ျပန္ေခ်မႈန္းဖို႔ နည္းလမ္းေတြ ဗ်ဴဟာေတြခ်မွတ္၊ လက္နက္ ပစၥည္းကိရိယာေတြ တီထြင္ တပ္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
 

 ျမန္မာ့ေလတပ္မွ Mig-29

ဒီကေန႔ထိ စစ္ပြဲေတြမွာ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္သမိုင္းကို ၾကည့္လိုက္ရင္ အားရစရာ မရွိပါဘူး။
- ၁၉၈၀ ကေန ၁၉၈၈ ခုအထိ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အီရန္ - အီရတ္စစ္ပြဲမွာ အဆင့္အျမင့္ဆံုး စစ္ေလယာဥ္အျဖစ္ အီရတ္က မီးရတ္ဂ်္ -၂၀၀၀ နဲ႔ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ ေတြ သံုးခဲ့ၿပီး အီရန္က အက္ဖ္ - ၁၄ ေတြနဲ႔ တိုက္ခဲ့ပါတယ္။ 
အီရန္က အဆင့္နိမ့္တဲ့ အက္ဖ္ - ၄၊ အက္ဖ္ - ၅ ေတြကိုလဲ သံုးခဲ့ၿပီး အီရတ္ကေတာ့ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၁၊ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၃၊ အက္စ္ယူ -၂၀၊ အက္စ္ယူ - ၂၂၊ မီရတ္ဂ်္ အက္ဖ္ - ၁ ေတြကိုလဲ သံုးခဲ့ပါတယ္။ အီရတ္ဘက္က အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ (၄) စီး ထိခဲ့ေပမဲ့ ေလယာဥ္ စီးခ်င္းထိုးရာမွာက်တာ မဟုတ္ဘဲ ကြင္းမွာတင္ ဖ်က္ဆီးခံရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တျခား စစ္ေလယာဥ္ေတြေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ အေတာ္မ်ားမ်ား ထိခဲ့ၾကပါတယ္။

- အဲဒီ အီရန္ - အီရတ္ စစ္ပြဲအတြင္း ရဟတ္ယာဥ္ စစ္ပြဲမွာေတာ့ အီရန္ရဲ႕ (အေမရိကန္လုပ္) ေအအိပ္ခ်္ - ၁ ဆူပါေကာ္ဘရာ ရဟတ္ယာဥ္ေတြနဲ႔ အီရတ္ရဲ႕ (႐ုရွားလုပ္) အမ္အိုင္ - ၂၅ (ဗမာျပည္ကို ေရာင္းေပးတဲ့ အမ္အိုင္ - ၂၄ နဲ႔အတူတူ) ေလေၾကာင္းတုိက္ပြဲမွာ ၁၉၈၀ စက္တင္ဘာလတြင္ အမ္အုိင္ - ၂၅ (၂ ) စီး၊ ၁၉၈၁ ဧၿပီလမွာ အမ္အိုင္ - ၂၅ ( ၂ ) စီး ပ်က္က်သြားပါတယ္။

- ၁၉၉၁ အီရတ္ - အေမရိကန္ ပင္လယ္ေကြ႔စစ္ပြဲမွာ အေမရိကန္ အက္ဖ္ - ၁၅ တိုက္ေလယာဥ္ေတြက အီရတ္ အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ (၂ ) စီးကို ပစ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

- ၁၉၉၆ ေအာက္တိုဘာလမွာ ဂရိႏိုင္ငံနဲ႔ တူရကီႏိုင္ငံ ပဋိပကၡျဖစ္ရာမွာ ဂရိေလတပ္မွ (ျပင္သစ္လုပ္) မီးရတ္ဂ်္ ၂၀၀၀ တိုက္ေလယာဥ္က တူရကီေလတပ္ရဲ႕ အက္ဖ္ - ၁၆ ကို ပစ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

- ၁၉၉၉ ကိုဆိုဗိုစစ္ပြဲမွာ ေနတိုးအဖြဲ႔ဝင္ ဒိန္းမတ္ေလတပ္မွ အက္ဖ္ - ၁၆ က ယူဂိုဆလားဗီးယားေလတပ္ရဲ႕ အမ္အိုင္ဂ်ီ -၂၉ တစ္စီးကို ပစ္ခ်ခဲ့သလို အေမရိကန္ေလတပ္က အက္ဖ္ - ၁၆ တစ္စီးကလည္း အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ တစ္စီးကို ပစ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ေလတပ္က အက္ဖ္ - ၁၅ ေလယာဥ္ေတြကလဲ အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ (၄) စီးကို ပစ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုဆိုဗိုစစ္ပြဲအတြင္း စုစုေပါင္း အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ (၆) စီး ေလယာဥ္ခ်င္း ပစ္ခ်တာ ခံခဲ့ရပါတယ္။

- ၁၉၉၉ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလအတြင္းက အီသီယိုးပီးယား - အီရီထရီးယားစစ္ပြဲမွာ အီသီယိုးပီးယားႏိုင္ငံက (႐ုရွား လုပ္) အက္စ္ယူ - ၂၇ တိုက္ေလယာဥ္ေတြက အီရီထရီးယားေလတပ္ရဲ႕ (႐ုရွားလုပ္) အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ တိုက္ ေလယာဥ္ (၄) စီးကို ပစ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ အတည္မျပဳႏိုင္တဲ့ သတင္းတစ္ခုကေတာ့ အက္စ္ယူ - ၂၇ ေတြကို ႐ုရွားလူမ်ဳိး ေၾကးစားစစ္သားေတြက ေမာင္းၿပီး အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ ေတြကိုေတာ့ ယူကရိန္းလူမ်ဳိး ေၾကးစားစစ္သားေတြက ေမာင္းတယ္လို႔လဲ ဆိုပါတယ္။

- ၂၀၀၁ ခု စက္တင္ဘာလမွာ ဆီးရီးယားေလတပ္ အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ (၂ စီး) ကို အဇၨေရးေလတပ္ အက္ဖ္ - ၁၅ (၂ ) စီးက လက္ဘႏြန္ႏိုင္ငံ ကမ္းေျခေပၚမွာ ပစ္ခ်ခဲ့တယ္လို႔ သတင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အနည္းဆံုး အက္ဖ္ - ၁၆ အစီး (၆၀) ရွိၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ေလတပ္မွာေတာ့ အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ ဘဲ အေကာင္းဆံုး ရွိပါတယ္။ ထုိင္းၾကည္းတပ္မွာ ေအအိပ္ခ်္ - ၁ ရဟတ္ယာဥ္ (၁၀) စီးေလာက္ရွိၿပီး ေအအိပ္ခ်္ - ၁ ထက္ ပိုအဆင့္ျမင့္တဲ့ အပါခ်ီ ေအအိပ္ခ်္ - ၆၄ ရဟတ္ယာဥ္ေတြ ဝယ္ယူဖို႔ ရွိေနပါတယ္။

ေလေၾကာင္းစစ္ဆင္ေရးကို အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာအျဖစ္ ေလ့လာတတ္ေျမာက္ထားတဲ့ ဝါရင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ (ေလ) တပ္မႉးႀကီးေတြ၊ ေလယာဥ္မႉးႀကီးေတြဟာ ေလတပ္ ေခတ္မွီတိုးတက္ေရး၊ အေမရိကန္ အက္ဖ္ - ၁၆ ေတြကို ပုခံုးခ်င္းယွဥ္ ေခ်မႈန္းႏုိင္ေရးအတြက္ အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ ေတြ မဝယ္ဘဲ အက္စ္ယူ - ၂၇ သို႔မဟုတ္ မီးရတ္ဂ်္ -၂၀၀၀ ေတြကို ဝယ္ေစခ်င္ၾကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေလယာဥ္အေၾကာင္း၊ ေလေၾကာင္းတိုက္ပြဲအေၾကာင္း နကန္းတစ္လံုးမွ မသိတဲ့ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ ဒုတပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ဟာ မ်က္မ်က္ကေလးစားရတဲ့ လက္နက္ပြဲစားက မ်က္မ်က္ကေလးေကြ်း ႐ိုက္စားသြားတာကို ေက်ေက်နပ္နပ္ ခံယူအားေပးၿပီး ပစၥည္းမစံု ဂိုေဒါင္ေအာင္း အမ္အိုင္ဂ်ီ - ၂၉ အေဟာင္းေတြကို ဝယ္ခ်လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တျခားဝယ္ထားတဲ့ ေခတ္မွီလက္နက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာရရင္ နအဖတပ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ အားထားေနတဲ့ ၁၅၅ မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာ အေျမာက္ႀကီးေတြဟာ ၁၉၈၈ ခု အင္ဂိုလာစစ္ပြဲတံုးက ေတာင္အာဖရိကတပ္ေတြ သံုးခဲ့ရာမွာ ထိေရာက္ခဲ့ၿပီး က်ဴးဘား - အင္ဂိုလာတပ္ေတြကို ဟန္႔တားႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ တြဲဖက္ရမယ့္ ေလေၾကာင္းအသာစီးရမႈ မရွိခဲ့လို႔ ေတာင္အာဖရိက ထိုးစစ္ တန္႔သြားခဲ့ရၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။

အီရန္ - အီရတ္စစ္ပြဲမွာလဲ အီရတ္ေတြရဲ႕ ၁၅၅ မမ ေတြေၾကာင့္ အီရန္တပ္ ထိုးစစ္ရပ္ ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလေၾကာင္း အသာစီးမရွိေတာ့ အီရတ္ေျမျပင္တပ္ေတြ အီရန္ႏိုင္ငံထဲ ဝင္မသိမ္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပင္လယ္ေကြ႔ စစ္ပြဲမွာ အီရတ္ ေဟာင္ဝစ္ဇာအေျမာက္ေတြဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ ေလေၾကာင္း စိုးမိုးမႈေအာက္မွာ ထိေရာက္မႈ က်ဆင္းၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အေမရိကန္အထူးတပ္ (ကြန္မန္ဒို) ေတြရဲ႕လက္ထဲ က်ဆင္းခဲ့ရပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေတာ့ ၁၅၅ မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာ အနည္းဆံုး အလက္ ၃၂၀ ေက်ာ္ ရွိေနပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တပ္မေတာ္တိုးတက္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံကို တကယ္ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုုရင္ အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ တစ္ခုလံုး လႊမ္းျခံဳတဲ့ စစ္ေရးအျမင္ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ စစ္ေရးမွာ ၾကည္း - ေရ - ေလ လႊမ္းျခံဳဖို႔သာမက စစ္ေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး - စီးပြားေရး -ပညာေရး တဆက္တစပ္တည္း ျမႇင့္တင္ႏိုင္မွ ၂၁ ရာစု ကမၻာႀကီးမွာ ခန္႔ခန႔္ညားညား ရပ္တည္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။