Thursday, December 27, 2012

အေျပာင္းအလဲ နဲ႔ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္

(VOA)


ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ နအဖ၊ နဝတ အစိုးရေတြ လက္ထက္က Black List လို႔ေခၚတဲ့ အမည္မည္း စာရင္း မွာ ထိပ္ဆံုးကပါခဲ့တဲ့ သတင္းသမား Bertil Lintner ဟာ သိပ္ မၾကာေသးခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံထဲကို တရားဝင္သြားျပီးေတာ့ သတင္းယူခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ တကယ္ရွိ လာျပီဆိုတဲ့ သက္ေသျပခ်က္လား။ Bertil Lintner ႏွင့္ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ပထမဦးဆံုးကေတာ့ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ပတ္ သက္ျပီးေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ Bertil ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရက အခုအခါ ျပည္တြင္းမွာ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ေပးေနျပီလို႔ဆိုပါတယ္။ နမူနာ အားျဖင့္ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ Bertil Lintner တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ဟာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ လက္ထက္တုန္းက Black List လုပ္ထားတဲ့ သတင္း ေထာက္ေတြအထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကပါတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ အခု ခင္ဗ်ားကိုေတာင္မွ တိုင္းျပည္ထဲကို လာျပီး သတင္းယူခြင့္ေပးတဲ့အထိ သူတို႔က လိုက္ေလ်ာ လာခဲ့ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ တကယ္ရွိေနျပီလို႔ က်ေနာ္ မွတ္ယူလိုက္ရေတာ့မလား။

Bertil Lintner ။ ။ က်ေနာ့္ အေနႏွင့္က ဒီကိစၥကို အတိက်ေျပာဖို႔ ခက္ခဲ တယ္လို႔ပဲ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ သတင္းသမားေတြအေၾကာင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ သူတို႔ကို အမ်ားႀကီးေလးစားပါတယ္။ သူတို႔က အခုအခါ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ႏွင့္ သူတို႔ေရးခ်င္တာကို အားလံုး လိုလို ေရးခြင့္ရေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ အကဲဆပ္တဲ့ ကိစၥေတြႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ဆင္ဆာလုပ္တဲ့ကိစၥေတြက အမ်ားအျပားရွိေန ပါေသးတယ္။ ဥပမာ ဆူပူပုန္ကန္မႈေတြ အပါအဝင္ အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရး ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားသတင္း ေထာက္ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္မွာ တပတ္ေလာက္ ေနခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း က်ေနာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ သတိျပဳမိတာ တစ္ခုကေတာ့ မီဒီယာဆုိင္ရာ ဥပေဒအေဟာင္းေတြက ဆက္ျပီးအသက္ဝင္ေနဆဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။ မဖ်က္သိမ္းရေသးပါ ဘူး။ ဆုိေတာ့ အစိုးရက နည္းနည္း ေလ်ာ့ေပါ့ ေပးလိုက္ျပီဆိုေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္မွန္တ့ဲ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ရဖို႔အတြက္ကေတာ့ အေတာ္လုပ္ယူရပါလိမ့္ဦးမယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။တေလာတုန္းက ထင္ပါတယ္။ Bertil ေရးတဲ့ ေဆာင္း ပါး တစ္ပုဒ္ကို က်ေနာ္ ဖတ္ရပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ Sweden ႏိုင္ငံကလုပ္ တဲ့ Carl Gustav ဆိုတဲ့ Rocket Launcher ေတြကို ျမန္မာစစ္တပ္က KIA ကခ်င္ေတြကို တိုက္ခုိက္တဲ့ေနရာမွာ အသံုးျပဳေနတယ္လို႔ Bertil က ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဆုိေတာ့ အဲလို သတင္းမ်ိဳးဆိုလို႔ရွိရင္ ဒါ Bertil ေစာေစာကေျပာတဲ့ အကဲဆပ္တဲ့ သတင္းေတြထဲမွာ ပါမယ္ထင္ပါတယ္ ေနာ္။ ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္ေတြ ေရးရင္။ သူတို႔ ျပႆနာတက္မယ္ ထင္ပါတယ္။

Bertil Lintner ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ လိုင္ဇာမွာ ေရးတာပါ။ Sweden ကလုပ္တဲ့ ဒီ Carl Gustav လက္နက္ေတြကို အဲဒီမွာ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ခဲ့တာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္ ဒီေနရာကို က်ေနာ္က တရုတ္ ႏိုင္ငံ ဘက္ကေနဘဲ သြားႏိုင္ခဲ့တာပါ။ နယ္စပ္ကေန တိတ္တဆိတ္ ျဖတ္ဝင္ရတာပါ။ တရုတ္ရဲေတြ မသိေအာင္လည္း သြားရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကတစ္ဆင့္ သြားဖို႔ဆိုတာကေတာ့ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ဆက္ စပ္ျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခု ေမးခ်င္ပါေသးတယ္။ အတိုက္အခံဘက္က ေကာ မီဒီယာႏွင့္ ဆက္ဆံတာ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းမႈ ရွိပါရဲ႕လား။ Media Friendly ျဖစ္ရဲ႕လား။ တခ်ိဳ႕ျပည္တြင္း မီဒီယာသမားေတြက ဒါကို ျငီးတြားၾကတာ ႀကားရပါတယ္။ Opposition ဟာ သူတို႔ကို သိပ္အေလး မထားဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး။ Bertil ဘယ္လို ေတြ႔ရပါ သလဲ။

Bertil Lintner ။ ။ သူတို႔ေျပာတာ မွန္ႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ဘက္ကလည္း သတင္းေလာကႏွင့္ ဆက္ဆံေရး အေတြ႔အႀကံဳက သိပ္မရွိႀကဘူးေလ။ NLD မွာေတာ့ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္ ထုတ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေစာင္ ေရ တစ္သိန္းေလာက္ ျဖန္႔ေနတယ္ဆိုေတာ့ ဒါက အေတာ္မ်ားတဲ့ ပမာဏ ပါ။ ဒါေပမယ့္ NLD ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကိုပဲ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ သတင္းေလာကႏွင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံရတဲ့အခါမွာ သိပ္ျပီး တက္တက္ႀကြႀကြ မရွိလွပါဘူး။ လူအမ်ားစုႏွင့္ ဆက္ဆံရာမွာ ဒီသေဘာ ပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ NLD ဟာ စစ္မွန္တဲ့ အတိုက္အခံ တရပ္ အျဖစ္ႏွင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေနတာမ်ိဳး မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ အတိုက္အခံဆိုတာက အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ျပီး သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္မူဝါဒႏွင့္ ေပၚထြက္လာရမွာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလိုတာကေတာ့ဗ်ာ အစိုးရက ဒီလို လုပ္ေနတာကို ေထာက္ျပေဝဖန္ျပီး ဘယ္လိုတာ လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာ မ်ိဳး အႀကံျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ NLD က ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ ႏိုင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနေသးတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အခုေတာ့ ပါလီမန္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးမႈတခ်ိဳ႕ရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တိုင္းျပည္မွာ ရင္ဆိုင္ေနႀကရတဲ့ ျပႆနာေတြႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရရဲ႕ မူဝါဒကို ေဝဖန္ေထာက္ျပျပီး ကြဲလြဲတဲ့ မူဝါဒမ်ိဳးႏွင့္ လုပ္နည္းကိုင္နည္းေတြကို တင္ျပတာ ကိုင္တြယ္ ရပ္တည္တာမ်ိဳး မေတြ႔ရေသးပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ေကာင္းပါျပီ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီ ႏိုင္ငံေရးကိစၥကို ဆက္လက္ျပီး ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္။ ဆိုေတာ့ အခုအခါမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဟာ ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းကို တကယ္ဘဲ ေရြ႕ေရြ႕သြားေနျပီလို႔ က်ေနာ္တို႔ ယူဆရမလား။ Bertil ထင္ပါသလား။

Bertil Lintner ။ ။ မထင္ပါဘူး။ ခရီးအေဝးႀကီးလုိပါေသးတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ အင္အားအႀကီးဆံုး အာဏာအရွိဆံုး အဖြဲ႔အစည္းဟာ စစ္တပ္ဘဲ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ အမ်ိဳးသားလံုးျခံဳေရးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ လို႔ လူမ်ိဳးစုျပႆနာေတြႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနဆဲ။ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ ပတ္သက္လို႔။ ဒီကိစၥေတြဟာ စစ္တပ္လက္ထဲမွာဘဲ အမ်ားႀကီးမူတည္ေနစဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ စစ္တပ္ဟာ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ပါဝင္ခ်ဳပ္ကိုင္ထား ဆဲ ျဖစ္တာကို ေမ့ထားလို႔မရပါဘူး။ သူတို႔ ပါတီျဖစ္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ဖြ႔ံျဖိဳးေရး ပါတီ ကတဆင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ႀကတာပါ။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေစာင့္ၾကည့္ ရမယ္လို႔ ဆုိတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေစာင့္ႀကည့္စရာ မလိုဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေႀကာင္းကို ေျပာေနၾကတာပါ။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ စစ္တပ္ဟာ စစ္တန္းလ်ားကို ျပန္သြားျပီဆိုတာမ်ိဳးကိုေတာ့ လံုးဝမယံုၾကည္ႏိုင္ပါဘူး။လံုးဝလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ အာဏာရွိေနစဲပါ။ သူတို႔ အင္အားသံုးခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း သံုးႏိုင္ပါတယ္။ မၾကာခင္ကဘဲ လက္ပံေတာင္းမွာ ဆႏၵျပသူ ေတြကို အင္အားသံုးခဲ့တာကို ႀကည့္ပါ။ တစ္ခါ သူတို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ဘာေတြလုပ္ေနတယ္။ ရာႏႈန္းျပည့္ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဆင္ႏႊဲေနတာပါ။ စစ္ေသနတ္ေတြ ရဟတ္ယာဥ္ေတြ MR 24  စစ္ေသနတ္ႏွင့္ ရဟတ္ ယာဥ္ေတြကို သံုးျပီး တိုက္ခုိက္ေနပါတယ္။ ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္က အာဖဂန္ စစ္ပြဲမွာ ဆိုဗီယက္တပ္ဖြဲ႔ေတြ သံုးခဲ့တဲ့ လက္နက္မ်ိဳးေတြပါ။ စစ္ေျပးဒုကၡ သည္ တစ္သိန္းေလာက္ အဲဒီမွာ အကူညီကင္းမဲ့စြာႏွင့္ ေနေနႀကရပါ တယ္။ ဒါေတြကို ၾကည့္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ လာေနျပီဆိုတာ ေျပာဖို႔ဆိုတာမ်ိဳးက လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ထင္ပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္သူေတြအဖို႔ အခုအခ်ိန္ဟာ အရင္ထက္ ေတာင္  ပိုဆိုးေနတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေမရိကန္ အပါအဝင္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြ လုပ္လာၾက တယ္။ ဒါဟာ အခ်ိန္ေစာေနတယ္လို႔မ်ား ဆိုႏိုင္မလား။ သူတို႔ဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံကို Contain လုပ္ခ်င္လို႔ ပိတ္ဆို႔ခ်င္လို႔မ်ား ဆႏၵေစာျပီး ျမန္္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံ ေနၾကသလား။ သို႔မဟုတ္ အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေနတာဟာ မွန္ကန္တဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ ထင္ပါသလား။

Bertil Lintner ။ ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုေရာ ဒီ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြပါ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုတာကို အဓိက အေလးထားတယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ မဟာ ဗ်ဴဟာ အက်ိဳးစီးပြား Strategic Interests ကေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါ သူတို႔ရဲ႕ စီးပြားေရး အက်ိဳးအျမတ္ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႂကြယ္ဝတဲ့ သဘာဝသံယံဇာတေတြကို စိတ္ဝင္ စားၾကတာပါ။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာကေတာ့ လူၾကား ေကာင္းရံု ႏႈတ္ကတိ ေပးေနတာပါ။ Lip Service ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန ရာမွာ ျမန္မာ အစိုးရအေနႏွင့္ကေတာ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြႏွင့္ ဆက္ဆံ လို႔ရေအာင္ လုိက္ေလ်ာမႈတခ်ိဳ႕ကေတာ့ လုပ္ရမွာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ တရုတ္ရဲ႕ ႀကီးစုိးမႈကို စိုးရိမ္တာဟာ ျပည္ပမွာတင္မကပါ ဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ စစ္တပ္ထဲမွာေတာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တရုတ္ႏွင့္ နီးကပ္လြန္းတယ္။ လြတ္လပ္မႈေတာင္ အနည္းႏွင့္ အမ်ားဆိုသလို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္မႈမ်ိဳးေတြ ရွိေနတာပါ။ အမ်ိဳးသားေရး ျပႆနာ၊ အေရးေပၚအေျခအေနေတြႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ စစ္တပ္ရဲ႕ သေဘာထားေတြ၊ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြႏွင့္ ဆက္ဆံေရး တိုးျမွင့္ရမယ္ ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ ဖတ္ရပါတယ္။ ဒီအတြက္ သူတုိ႔ဟာ အေျပာင္းအလဲ တခ်ိဳ႕လုပ္ရမယ္ဆိုျပီး အခု အေျပာင္းအလဲေတြလည္း ျဖစ္ေနတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ အဲဒီလို လုပ္လာတဲ့အတြက္ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈေတြ ပိုလုပ္လာတဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚမွာ တရုတ္ရဲ႕ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ အားနည္းေလ်ာ့က် သြားျပီလို႔ထင္ပါသလား။

Bertil Lintner ။ ။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈက အင္မတန္မွ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိေနစဲပါ။ တရုတ္ကေတာ့ အခုေလာေလာဆယ္မွာ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ သေဘာလို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာအရ သိပ္ကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ တရုတ္တို႔အဖို႔ကေတာ့ လံုးဝ လက္လြတ္ လိုက္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖတ္ျပီး အိႏၵိယႏွင့္ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံ ေတြကို ကုန္တင္ပို႔တာအျပင္ ျမန္မာျပည္မွာ တရုတ္က ေရနံႏွင့္ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႔ ထုတ္ဖို႔ ပိုက္လုိင္းေတြ တည္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ပစ္ပယ္လိုက္ လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြႏွင့္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံမႈေတြ ႀကီးထြားလာျပီး ၾသဇာလႊမ္းမိုးလာတာကို ဘယ္လို ကိုင္ တြယ္ရမလဲဆိုတာ တရုတ္က စဥ္းစားရမွာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြႏွင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံအၾကား အာဏာလြန္ဆြဲပြဲ အလယ္မွာ ေရာက္ ေန ပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သိပ္အကဲဆပ္တဲ့ အေနထားပါ။ အစိုးရရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကလည္း သိပ္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္တို႔ အခုဆက္ျပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ျပႆနာ ကို ၾကည့္ႀကပါစို႔။ ကခ်င္ေဒသမွအပ က်န္တဲ့ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္း တိုင္းရင္းသားအင္အားစုေတြႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအလားအလာ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။ သူတို႔ေတြႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အပစ္အခက္ ရပ္စဲေရး ဆိုတာကိုေကာ ဘယ္ေလာက္ ခုိင္ခိုင္မာမာ ရွိေနျပီလို႔ ျမင္ရပါသလဲ။

Bertil Lintner ။ ။ အပစ္အခက္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈဆိုတာကေတာ့ ျပႆနာရဲ႕ အေျဖမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပလည္မႈရျခင္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာကို ရပ္ဆုိင္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေျပလည္မႈ မရွိဘဲ လုပ္ထားတဲ့ အပစ္အခက္ရပ္စဲေရး ဆိုတာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတာ့ လံုးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကိုေတာ့ သိထား ၾကရပါလိမ့္မယ္။ အပစ္ရပ္ထားတဲ့ ေဒသတခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ပါ။ အပစ္ရပ္ျပီး စီးပြားေရး အေရာင္းအဝယ္တခ်ိဳ႕ ရွိရံုႏွင့္ နယ္စပ္ေဒသေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီတုိင္းရင္းသားေတြ ဘာေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ခဲ့ရသလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းအတြက္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းဖို႔က ပထမဆံုး လုပ္ရမွာပါ။ ဒါကို မလုပ္ခ်င္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပလည္မႈလည္း ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာလည္း မျငိမ္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ဟာ ပဋိပကၡကို ဝင္ေရာက္ေစ့စပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ပအစိုးရေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔က စီးပြားေရး ဖြံ႔ျဖိဳးမႈႏွင့္ လက္ နက္ စြန္႔လႊတ္ဖို႔ကိုဘဲ ေျပာေနၾကတာပါ။ ဒါႏွင့္ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး အေျခခံအေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္မႈကို ျပန္ျပင္ဖို႔ လုိအပ္ ေနတာပါ။ ဒါကို မျပင္ရင္ ceasefire ဆုိတာလည္း ခေနာခနဲ႔ ပါဘဲ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ျပိဳကြဲ ရမွာပါ။ ကခ်င္ကို ၾကည့္ပါ။ သူတို႔ဟာ အပစ္ ရပ္ျပီး ၁၇ ႏွစ္ ေစာင့္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာမွျဖစ္ မလာပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးစစ္ တပ္က ျပန္တိုက္ေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ ျပန္စလာတာပါဘဲ။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းဖို႔ မႀကိဳးစားရင္ေတာ့ က်န္ေနရာေတြမွာလည္း ဒီလိုဘဲ ျဖစ္ လာပါလိမ့္မယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခုလို ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ တိုင္းရင္း သားတခ်ိဳ႕က ဘာေျပာလဲဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ညိႇႏႈိင္းအေျဖရွာဖို႔ မလို လား တာဟာ စစ္တပ္လား။ အစိုးရလား။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဒါဟာ ျမန္မာ၊ ဗမာလူမ်ိဳးတခ်ိဳ႕ ကိုယ္တိုင္က ႏိုင္ငံေရးတန္းတူခြင့္ တိုင္းရင္းသားေတြကို မေပးခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတာကိုလည္း ႀကားရပါတယ္။ Bertil ဘယ္ လိုျမင္ပါသလဲ။ ဒါဟာ စနစ္လား။ လူတစ္စုလား။ စစ္တပ္လား။ သို႔မဟုတ္ Society လား။

Bertil Lintner ။ ။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ေတာ့ တကယ္တမ္း ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းဖို႔ေျပာေနတာဟာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ႏွင့္ဘဲ ဆိုင္ပါတယ္။ လုပ္ရမွကလည္း တိုင္းရင္းသားေတြ အားလံုး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဝိုင္းထုိင္ျပီး အလုပ္ျဖစ္မယ့္ အေျဖရွာဖို႔ ျဖစ္ပါ တယ္။ ၁၉၄၈ ျဗိတိသွ် လက္ေအာက္က လြတ္လပ္ေရးရျပီးကတည္းက ျဖစ္လာတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္က ရပ္ဆဲသင့္ပါျပီ။ ႏိုင္ငံတြင္း ေနရာ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုႀကား တန္းတူအခြင့္အေရး မရွိတာ၊ မွ်တမႈမရွိတာကို အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက လ်စ္လ်ဴရွဳထားလို႔လည္း မရပါဘူး။ ဖြ႔ဲစည္းပုံ ဥပေဒအရ ကြဲလြဲမႈ ရွိေနပါတယ္။ ျမန္္မာႏိုင္ငံဟာ စည္းလံုးညီညြတ္တဲ့ တိုင္းျပည္ တစ္ခုအျဖစ္ႏွင့္ ဆက္လက္ရွင္သန္ ရပ္တည္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ညီညြတ္မွ်တတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ပံု State Structure တစ္ရပ္က အမွန္တကယ္လည္း လုိအပ္ေနပါတယ္။

No comments:

Post a Comment

Comment မ်ားကုိ စီစစ္ျပီး တင္ေပးပါမည္။ မုိက္ရုိင္းေသာ၊ လူသားမဆန္ေသာ Commet မ်ား တင္မေပးပါ။