ကုလားကုိေရာင္းမွာလား .. တရုတ္ကုိေရာင္းမွာလား နဲ႔ ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္

(Irrawaddy)

လႊတ္ေတာ္ က်င္းပေနတဲ့ကာလမုိ႔  SKY NET က  ထုတ္လႊင့္ျပ သေသာ လႊတ္ေတာ္ က႑ကုိ သတိျပဳၾကည့္မိပါ တယ္..။   ႏုိင္ငံေရး သမား မဟုတ္ေပမယ့္ လည္း တပည့္မ်ား ကုိ စာသင္ေနတဲ့ ဆရာမမုိ႔ ေခတ္ ကုိ အမ်ားၾကီးျပတ္ က်န္သြားလုိ႔ မရပါဘူး။

လူငယ္ေတြက သူတုိ႔ေခတ္ေရစီးထဲက ဆရာမဆုိ သေဘာက်ပါတယ္။ သူတုိ႔ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလးမ်ား ဆုိညည္းျပတဲ့အခါ  ဆရာမက ဒီသီခ်င္းတတ္တယ္ဆုိျပီး သူတုိ႔ေတြ မ်က္၀န္းထဲ အေရာင္ေတြလက္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

သူတုိ႔ ညွပ္ထားတဲ့ ဆံပင္ေလးကုိ သေဘာက်ျပရင္လည္း သူတုိ႔ေပ်ာ္တာေပါ့။ သူတုိ႔ေလးေတြေျပာတဲ့ ဗန္းစကားေလးမ်ား ကၽြန္မက ေျပာလုိက္ရင္ တဟားဟား နဲ႔။ သူတုိ႔သိတာေလးကုိ ဆရာမကသိရင္ သူတုိ႔စိတ္ထဲ ဆရာမက ေခတ္မီတယ္ေပါ့ေလ။
ဒီလုိေလးနဲ႔ပဲ ကေလးေတြရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္းထဲကုိ ကၽြန္မ ေမ်ာပါလုိက္တာ ဆရာမ စျဖစ္ကတည္းကဆုိ ၂၄ႏွစ္ရွိပါျပီ။

          ကၽြန္မက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကုိ စာသင္ခုိက္ေတာ့ စည္းကမ္းတက်၊ မ်က္ႏွာထားကုိက ခပ္တင္းတင္းေလးျဖစ္ေပမယ့္ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သင္ရုိးနဲ႕ဆက္စပ္လာတဲ့ ဖတ္စာအုပ္ျပင္ပက အေၾကာင္းအရာေလးမ်ားကုိ ေျပာျပေလ့ရိွပါတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးကုိ သိပ္ကုိ ေခတ္မီတုိးတက္ေျပာင္းလဲေစခ်င္တဲ့ေခတ္ျဖစ္တဲ့ အားေလ်ာ္စြာ တကၠသုိလ္၀င္တန္းအရြယ္ေလာက္ဆုိရင္ သူတုိ႔န႔ဲ သင့္တင့္မွ်တတဲ့ အေၾကာင္း အရာေလးမ်ားဆုိ ကၽြန္မထည့္ေျပာရတာအေမာပါပဲ။
လူၾကားသူၾကားထဲေရာက္တဲ့အခါ ေျပာရဲဆုိရဲရွိဖုိ႔ကအစ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈအဆုံး ကၽြန္မကေတာ့ ဒါကေတာ့ ငါ့သားရုပ္ရွင္သြားၾကည့္တဲ့အခါ၊ စတိတ္ရႈိးသြား ၾကည့္တဲ့အခါ ၀တ္ရတာ၊ စတိတ္ရႈိးသြားတဲ့ပုံစံနဲ႕ ေက်ာင္းတက္တဲ့အခါသြားရတဲ့ ဆင္ယင္မႈက မတူတာကစျပီး ရယ္စရာ ေမာစရာေလးျဖစ္ေအာင္ ေျပာျပီးနားသြင္းခဲ့တဲ့ တပည့္ေတြလည္း မ်ားလွပါျပီ။

          ဒီေဆာင္းပါးေလးမွာေတာ့ ကၽြန္မက စကားေျပာတာနဲ႕ပတ္သက္ျပီး နည္းနည္းေလာက္ ေျပာခ်င္တာပါ။ တေလာက ကၽြန္မတုိ႔ က်ပန္းစကားေျပာျပိဳင္ပြဲေလး က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အကဲျဖတ္ ဒုိင္တစ္ဦး အျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျပီး၊ ျပိဳင္ပဲြအတြက္ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကုိလည္း ျပဳစုတင္ျပခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီ စည္းကမ္းမ်ားနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ရွင္းလင္းတဲ့အခါ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းအျပင္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကုိ ထိခုိက္တဲ့ စကားမ်ိဳးေတြနဲ႕ လူပုဂိဳၢလ္တစ္ဦးခ်င္းကုိ ထိခုိက္ျပီး မေျပာရဘူး ဆုိျပီး ထည့္သြင္းေျပာျပ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
 စကားေျပာတဲ့အခါမွာလည္း နားေထာင္တဲ့ ပရိသတ္အေပၚမွာ ရုိရုိေသေသ ေလးေလးစားစားနဲ႕ေျပာတတ္ရမယ္၊စကားအသုံးအႏႈံးကုိ သတိထား ရမယ့္ အေၾကာင္းကုိလည္း က်ပန္းျပိဳင္မယ့္တပည့္ေတြေရာ၊ မျပိဳင္မယ့္ တပည့္ေတြပါ အတန္းထဲမွာ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ နားေထာင္မယ့္ ပရိသတ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကုိလည္း အားေပးသင့္တဲ့အခါ၊ က်ပန္းေျပာသူေျပာတာကုိ လက္ခံသေဘာက်တဲ့အခါ လက္ခုပ္တီးျပီး အားေပးရမယ္၊ ေအး ... လက္ခုပ္ မတီးရင္ေတာ့ မင္းတုိ႔ ထုိင္သာထုိင္ေနျပီး နားမေထာင္တဲ့သူလုိ႔ သတ္မွတ္လုိက္ရုံပဲလုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးမ်ားဟာ တကၠသုိလ္ ၀င္တန္း ေျဖဆုိၾကသူမ်ားျဖစ္လုိ႔ သူတုိ႔မွာ က်ပန္းပဲြ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိသေလာက္ပါပဲ။
သူတုိ႔ ေခတ္မွာ စင္ျမင့္ေပၚက သူတုိ႔ကုိ စကားေျပာတဲ့လူဆုိလုိ႔ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဆရာမၾကီးေတြပဲ ရွိခဲ့တာမုိ႔ ကၽြန္မမွာ အားေပးပုံေပးနည္းေလးေတြကုိ သင္ေပးရပါတယ္။

          အဲဒီလုိ သင္ျပေျပာဆုိျပီး ျပန္လာတဲ့အခါ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ခဏနားျပဳျပီး လႊတ္ေတာ္က႑ကုိ ဖြင့္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။
လယ္သိမ္းယာသိမ္းကိစၥေတြမုိ႔ ကၽြန္မအေနနဲ႕ အေတာ္ၾကီးကုိ စိတ္၀င္တစား ရွိလွပါတယ္။
ေျမယာသိမ္းသူမ်ားဖက္ကတင္ျပလာတဲ့ ျပည္သူ႕ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း ဘာကုိမွ မငဲ့ကြက္ဘဲ ရဲရဲ၀့ံ၀ံ့တင္ျပတာေတြျမင္ရၾကားရတဲ့အခါ အေတာ့္ အ့ံၾသတၾကီးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပည္သူ႕ကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦးလား ဒါမွမဟုတ္ ျပန္လည္ေျဖၾကားတဲ့ သူလား ကၽြန္မ မေသခ်ာပါဘူး။
အဲဒီလူကေတာ့ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ တန္ဖုိးနည္းအိမ္ရာေတြေဆာက္လုပ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ပုံႏွင့္ တကြျပသျပီး….. အဲဒီတန္ဖုိးနည္းအိမ္ရာေတြဟာ ကုလားကုိ ေရာင္းဖုိ႔လား၊ တရုတ္ကုိ ေရာင္းမွာလား၊ မဟုတ္ပါဘူး……. လုိ႔ ဆုိျပီး စကားေတြဆက္သြားပါတယ္။   

သူကေတာ့ သူ႕စကားေတြ ဆက္ေျပာသြားေပမယ့္ ကၽြန္မ ဦးေႏွာက္ကေတာ့ ရပ္ျပီး အေတြးေတြနဲ႕ က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရင္ထဲမလဲ ဘယ့္ႏွယ့္စကားမ်ိဳးမ်ား သုံးလုိက္ပါလိမ့္ေပါ့။
လႊတ္ေတာ္ၾကီး တစ္ရပ္ က်င္းပေနတဲ့အခုိက္ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌၾကီးေရွ႕ေမွာက္၊ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအားလုံးၾကားမွာ သုံးႏႈန္းတဲ့ ေ၀ါဟာရ။ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွပါတယ္။

ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ မဖတ္ခဲ့ဖူး ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကုလားရယ္ တရုတ္ရယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ျပီး ျပည္သူျပည္သားကုိ သုံးႏႈန္းတာမ်ိဳးေတာ့ မပါတန္ေကာင္းပါရဲ႕လုိ႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။

 ႏုိင္ငံေတာ္မွာ ေနထုိင္တဲ့ ျပည္သူ ျပည္သားမ်ားမွာ နုိင္ငံသား၊ ဧည့္ႏုိင္ငံသား၊ ဒါ့အျပင္ FRC ကုိင္ေဆာင္ထားေသာ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ခုေတာ့ ကုလားကုိေရာင္းမွာလား၊ တရုတ္ကုိေရာင္းမွာလား ဆုိေတာ့ ....
ႏုိင္ငံသားလက္မွတ္ ကုိင္ေဆာင္ထားတဲ့တရုတ္၊ ကုလားမ်ားအတြက္ သီးသန္႕ဥပေဒမ်ား ရွိပါေသးလား။
မရွိမွန္း ကၽြန္မ သိပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္က ဒီလုိအသုံးအႏႈန္းမ်ဳိးကုိ မလုိအပ္ဘဲ ထည့္ ေျပာတာပါလိမ့္။
ဒီကုိယ္စားလွယ္ေဆြးေႏြးတ့ဲ ကိစၥမွာလည္း  ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ႏွင့္ ပတ္သက္ျခင္း တစ္စုိးတစ္ေစ့မွ်မဟုတ္။ ေျမသိမ္းသူကလည္း ကုလား မဟုတ္၊ တရုတ္ မဟုတ္၊ သူေျပာသမွ် တပ္ႏွင့္ စီးပြားေရးကုမၸဏီၾကီးမ်ားသာ။

          ပဋိပကၡေတြျဖစ္ခ့ဲတာ သိပ္မၾကာေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလုိသုံးႏႈန္းလုိက္တာဟာ အလြန္ကုိ အရုပ္ဆုိးလွပါတယ္။ ဒီေန႕ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းမွာ သူရဦးေအာင္ကုိက ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္မွာ ႏုိင္ငံသားရယ္၊ ဧည့္ႏုိင္ငံသား ရယ္ ဆုိျပီးရွိပါတယ္။ ဗမာလူမ်ိဳးထဲမွာလည္း အစၥလာမ္ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံသား ဗမာ မူဆလင္မ်ား ရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားမဟုတ္တဲ့ ဘဂၤလီေတြရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္မႈကုိေတာ့ တားဆီး ရမယ္လုိ႔ေျပာပါတယ္။ သူရဦးေအာင္ကုိ က သိမ္ေမြ႕စြာ စကားကုိ သတိထားျပီး ေျပာပါတယ္။

          ကၽြန္မကေတာ့ က်င္းပေနတဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အၾကီးမားဆုံးေသာ က႑ကုိ ကုိင္တြယ္ေနတဲ့၊ ေျပာဆုိေနၾကတဲ့ ႏုိ္င္ငံေရးသမားမ်ားျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ကုလားရယ္၊ တရုတ္ရယ္ျဖင့္ ကိ္န္းေအာင္းမေနသင့္ဘဲ  ဥပေဒအရျပဌာန္းထားသည့္အတုိင္း ႏုိင္ငံသား၊ ဧည့္ႏုိ္င္ငံသား စသျဖင့္ ကိန္းေအာင္းကာ ပညတ္ျပဳေျပာဆုိသင့္တယ္လုိ႔ အထင္ေရာက္လွတဲ့အတြက္ ဒီေဆာင္းပါးကုိ ေရးလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

                                                                                          ဘာရာဒြါဂ်ာ (ျမန္မာျပည္)