ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖဲြ႔မ်ား အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္း - အပိုင္း (၅)

(စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ယန္းဖရုိးလစ္။

ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားကို ႀကီးၾကပ္စီမံေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ အရာရွိေတြက သူတုိ႔ဟာ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ခဲ့ဖူးသလို ဘယ္ဖိႏိွပ္ေရး ယႏၱရားရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းမွ မျဖစ္ခဲ့ဖူးဘူးလုိ႔ အခိုင္အမာ ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေျပာစကားက အမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခဏဆုိသလို အဲသလို မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဖိႏွိပ္မႈ စနစ္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားဟာ တစ္ခုလံုးအေနနဲ႔ ပါဝင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဟာ စနစ္တက် ထူေထာင္ထားခဲ့တာလည္း ျဖစ္၊ ကာလၾကာရွည္ တည္ရွိခဲ့ၿပီးလည္း ျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္
အုပ္စုိးတဲ့စနစ္ လႊမ္းမုိးတြင္က်ယ္ရာ ဗဟုိဥေရာပ ဆုိတဲ့ အစဥ္အလာကို ကြ်မ္းက်င္မႈ ရွိရွိ ပါးနပ္လိမၼာစြာ ခ်ဲ႕ထြင္လိုက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအရ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းအစားထုိး ခန္႔အပ္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ဖို႔အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားကို တစ္စံုတစ္ခုေသာ ကာလအထိ အခ်ိန္ယူၿပီး ခလုပ္ပိတ္ မထားႏုိင္ပါဘူး။ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ အခြန္အခေတြက ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရန္ပံုေငြေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဆင္ေျခၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ သံုးစြဲမႈသာ ပါဝင္တဲ့ သင့္ေလ်ာ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ျပည္သူ႔ေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဌာနေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အစိုးရပံုစံသစ္တစ္ခုကို ဖန္တီးရာမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားကို အသံုးျပဳဖုိ႔ ရည္မွန္းထားၾကသူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ပညာတတ္ၿပီး အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ ဗ်ဴရုိကရက္ေတြ မပါဘဲ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏုိင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အေမြခံ ရရွိခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားကို အရည္အေသြးလည္း ျပည့္ဝ၊ စြမ္းရည္လည္း ထက္ျမက္၊ အလိုက္သင့္ အလ်ားသင့္လည္း ရွိ၊ အက်င့္ပ်က္ျပားမႈလည္း မရွိတဲ့ အရပ္ဘက္ ဝန္ထမ္း အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုအျဖစ္သုိ႔ အသြင္ ကူးေျပာင္းမႈဟာ အခက္အခဲဆံုး အလုပ္ေတြအနက္ တစ္ခု ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကို သိရွိခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီကေန႔အထိလည္း အဲဒီ လုပ္ငန္းကို ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ ေနာက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ ၁၉၉၃ တုန္းက အရပ္ဘက္ ဝန္ထမ္းဆုိင္ရာ ဥပေဒ မျပဌာန္း ျဖစ္ခဲ့တာဟာ အမွားတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ဥပေဒၾကမ္းဟာ အစုိးရ အရာရွိေတြကို အကာအကြယ္ေပးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ေရးဆြဲခဲ့တာ ျဖစ္ေပမဲ့ အဲဒါကို တတ္ကြ်မ္းနားလည္တဲ့ ပညာရွင္ေတြက ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး ျပဌာန္းထားတဲ့ အရည္အေသြး ကိုယ္က်င့္တရား ဆုိင္ရာနဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ခြ်င္းခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ေရးဆြဲ ျပဳစုခဲ့မယ္ဆုိရင္ အဲဒီဥပေဒဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ ယႏၱရား အၿမဲတမ္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေနေရးအတြက္ လက္နက္ ကိရိယာ တန္ဆာပလာတစ္ခု ျဖစ္လာႏုိင္ခဲ့ဖြယ္ ရွိပါတယ္။ ပထမ (၅) ႏွစ္က (၇) ႏွစ္အထိဟာ ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္ေကာင္း ခက္ထန္ခဲ့ဖြယ္ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူ႔အရင္းအျမစ္ ဌာနေတြအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ (၁၅) ႏွစ္ ၾကာၿပီးခဲ့ေနာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ တုိးတက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ရရွိခဲ့မွာေပ့ါ။ ေခတ္သစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရား တစ္ခု ထူေထာင္မႈဟာ ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားစြာ လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္း တာဝန္တစ္ခုပါ။ ေခတ္သစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရား တစ္ခု ထူေထာင္မႈဟာ ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားစြာ လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္း တာဝန္ တစ္ခုပါ။ ေခတ္သစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရား အေၾကာင္း ေျပာၾကၿပီ ဆုိရင္ စံနမူနာေကာင္းတစ္ခုအျဖစ္ ထုတ္ျပေလ့ရွိၾကတဲ့ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ဂ်ာမနီ ႏုိင္ငံမွာေတာင္ အဲဒီယႏၱရားကို ၁၉၇၈ အေစာပိုင္း ႏွစ္ေတြ ေရာက္တဲ့အထိ ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့ေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီ ကာလေတြ ေရာက္ေတာ့လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းေတြကတစ္ဆင့္ ဆုိတာထက္ သဘာဝအရ (ဓမၼတာ သေဘာအရ) ပံုေပၚလာခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဏာကို ေဒသႏၱရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာပိုင္မ်ားထံ ကမူးရွဴးထုိး မဆင္မျခင္ လႊဲေျပာင္း ေပးတာမ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို လႊဲေပးျခင္းဟာ ထူးျခားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအရ လူႀကိဳက္ မ်ားမႈကို ရရွိေစၿပီး သိပ္ကိုလည္း မွန္ကန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါကို အလ်င္စလို လုပ္ရင္ေတာ့ ေအာက္အဆင့္ေတြမွာ ပံုစံေဟာင္း ဗ်ဴရိုကေရစီ ယႏၱရားအသစ္ေတြ ထူေထာင္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြား ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းကို တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသူေတြရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး သမုိင္းေၾကာင္းရဲ႕ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အဲဒီယႏၱရားေတြဟာ ထူးထူးျခားျခား လြန္လြန္ကဲကဲ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိလြန္းလွၿပီး ေဒသဆုိင္ရာ ၾသဇာအရွိန္အဝါေတြရဲ႕ အလြယ္တကူ ပံုသြင္းမႈကို ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လက္သင့္ရာ စားေတာ္ေခၚ ဝါဒနဲ႔ မိသားစုဝင္အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကို တစ္ဦး ကူညီရိုင္းပင္းတဲ့ ဝါဒတုိ႔လို အႏုတ္လကၡဏာေဆာင္တဲ့ ၾသဇာအရွိန္အဝါေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အေျခအေနက တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေဒသႏၱရအဆင့္ဆုိင္ရာ ျပႆနာ အခ်ိဳ႕ကို ထြက္ေပၚလာေစခဲ့ပါတယ္။ ၾသဇာအရွိန္အဝါႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပါဝင္တဲ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာ အုပ္စုေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ သက္ဆုိင္ရာ ေဒသမွာ အာဏာကို လုယူသိမ္းပိုက္ႏုိင္စြမ္းနဲ႔ အဲဒီ အာဏာကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏုိင္စြမ္း ရွိလာခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနေတြ ျမင့္တက္လာတဲ့အခါ အဲဒီႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး နယ္ပယ္ေတြမွာ မာဖီးယားဂိုဏ္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေတြလုိ တန္ခုိးထြားလာသူေတြရဲ႕ ၾသဇာအရွိန္အဝါကုိ ဟန္႔တားဖုိ႔နဲ႔ ႏုိင္ငံတစ္ခုမွာ ခြင့္ျပဳႏိုင္ေလာက္ တယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ နည္းလမ္းေတြကို အသံုးျပဳၿပီး သူတုိ႔ကို ရံုးတင္ တရားစြဲဆုိႏုိင္ဖုိ႔ ကိစၥဟာ သိပ္ကို ခက္ခဲလာခဲ့ပါတယ္။

ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံအခ်ိဳ႕ရဲ႕ တရားဥပေဒစနစ္ကို ပံုတူကူးယူၿပီး အဲဒါကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံထဲကို သြတ္သြင္း အသံုးခ်တာက ပိုၿပီး ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္လိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆကို တခ်ိဳ႕က ဆြဲကိုင္ ထားၾကဆဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီႏုိင္ငံက အေျခအေနဟာ တစ္မူ ထူးျခားမႈ ရွိတဲ့အတြက္ အဲဒီ ႏုိင္ငံရဲ႕ နမူနာကို တျခားႏုိင္ငံေတြမွာ သံုးလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ အဲဒီလူေတြ ေမ့ေလ်ာ့ ေနၾကဟန္ ရွိပါတယ္။ ဒ့ါအျပင္ အဲဒီ လုပ္ရပ္မ်ိဳးဟာ ပါလီမန္ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ ျဖစ္ထြန္း တည္ရွိမႈရဲ႕ ဥပေဒအရ တရားဝင္မႈကို စိန္ေခၚသလို ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကို သူတို႔ ထည့္သြင္း မတြက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီလိုသာ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဥပေဒ ေရးဆြဲျပဌာန္းဖို႔ အဓိက တာဝန္ရွိၿပီး အဲဒီ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ရာ အႀကီးအက်ယ္ ယံုထင္ ေၾကာင္ထင္ ျဖစ္ခံေနရတဲ့ ဥပေဒျပဳ အဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ဖုိ႔ အထူးတလည္ အားထုတ္မေနရေတာ့ပဲ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဘာသာျပန္ အုပ္စုေလး တစ္စုေလာက္ကို အလုပ္ေပးေလာက္ရံုနဲ႔ ဒီကိစၥက ျပည့္စံု ၿပီးေျမာက္ သြားပါလိမ့္မယ္။